طفيل هستي عشقند آدمي و پري ارادتي بنما تا سعادتي ببري زيارت، به سوي ديار يار رفتن و حديث آشنايي به حضور دوست‌بردن است. زيارت، جذبه است و جذبه از مقوله عشق. آنجا كه انسان از پاي مي‌افتد و مي‌رود كه در گرداب سكون و ياس و فسردگي نابودشود، براق زيارت او را به فضاي عطرآگين اميد و ايمان رهنمون مي‌شود. زيارت …