اساساً پدر به برخوردارى از یک رابطه عاطفى قوى با کودکان خود، از همان ابتداى کودکى جهت اجراى وظایف پدرانه خویش نیازمند است. وقتى رابطه عاطفى به دور از افراط و تفریط برقرار شد، مى‌توان گفت که پدر نیمى از راه خود در مسیر تربیت و انضباط‌دهى به کودکان را طى کرده است. اما این به تنهایى کافى نیست. پدر به مقبولیت …