اين زيارتگاه در روستاى ” گيو ” نزديك دستگرد خلجستان قرار دارد و مدفن يكى از فرزندان امام كاظم (ع) به شمار مى رود. اين بنا با جدارى از تخته سنگ هاى بلند و كم حجم و ملات گچ ساخته شده و قاعده آن ازبيرون به شكل برج است . زيارتگاه در ابتدا از داخل نيز به صورت برج بود كه در تعميرات و تزيينات عهد صفوى جدار درونى آن به صورت هشت تركى در آمد.
اين بنا در روستاى گيو و در نزديکى دستگرد خلجستان واقع شده و ظاهراً مدفن شاهزاده جعفر فرزند بلافصل امام کاظم (ع) است.
بناى مزبور با جدارى از تخته‌سنگ‌هاى بلند و کم حجم با ملاط گچ ساخته شده و قاعدهٔ آن از بيرون به شکل برج است و از داخل نيز برجى بوده است که در تعميرات و تزئينات عصر صفوى، جدار درونى را به صورت مضلع هشت ترکى در آورده‌اند.
بر فراز بنا، گنبدى مخروطى شکل از آجر و سنگ است که روى آن را گچ‌اندود کرده‌اند و چه بسا که قبلاً داراى تزئينات کاشى بوده و اينک ريخته است. قطر دهانهٔ گنبد، ۸ و ارتفاع آن حدود ۷ متر است و به نظر مى‌رسد تارک آن زبانه‌اى مشابه سر طوق دارد و نوک آن نيز ترنجى برنجى و مشبک است که در ميان آن، در فراز اسم جلاله و در پايين نام‌هاى «محمد» و «علي» کنده‌کارى شده است. روى قبر بقعه به کاشى‌هاى خشتى گل برجستهٔ عصر صفويه مزين بود که عمدهٔ آن از بين رفته است. يک تکه کاشى خشتى بزرگ بر ايوان بقعه نصب شده که احتمالاً در گذشته ديواره‌هاى بقعه را تزئين مى‌کرده است.
بر فراز مرقد، صندوقى منبت با تنکه‌هاى قابسازى و گره‌بندى، مزين به نقوش برجستهٔ گل و بوته است که روى پل‌ها و پايه‌هاى آن، کتيبه‌هايى به خط برجستهٔ ثلث و نسخ منبت شده است.
