بخشی ازجوانان کشور ما، زندگی مجردی دارند. این مساله متاسفانه در کلانشهرها نمود بیشتری داشته و هشداری برای خانوادهها محسوب می‌شود. واقعیت این است که خانوادهها، خواسته و ناخواسته، زمینه را برای زندگی مجردی فرزندانشان فراهم کرده و در برابر‌این دگرگونی و تمایلات جوانان، سکوت می‌کنند.
البته همه خانه‌های مجردی، کثیف و بی‌نظم نیست و بر خلاف تصور عمده کسانی که تا عبارت «خانه مجردی» به گوششان می‌خورد، ابرو در هم می‌کشند، تعداد کمی از خانه‌های مجردی، ساکنانی زندگی می‌کنند که زیر سقف آن دست به کارهای خلاف قانون می‌زنند. جرم‌انگاری تجرد و هراس جامعه از در اختیار قرار دادن امکان سکونت به افراد مجرد، می‌تواند بیش از پیشگیری از وقوع جرم، خود، عامل سوق یافتن افراد به ویژه جوانان به سمت اعمال مجرمانه در اثر نوعی سرخوردگی اجتماعی باشد.
در شرایطی که وضعیت اجتماعی به گونه‌ای پیش می‌رود که آمار افراد مجرد جامعه، مدام در حال افزایش است، عواملی همچون تورم فزاینده، بیکاری، افزایش آمار طلاق، تغییر شیوه‌های زیست و… موجب تشدید‌این روند شده‌اند؛ در چند مدت گذشته، بحث جمع‌آوری خانه‌های مجردی موجی از نگرانی را در میان شهروندانی که ناچارند به‌این طریق زندگی کنند، برانگیخته است. به هر حال یکی دانشجوست و می‌خواهد درس بخواند، دیگری از همسرش جدا شده و حوصله کسی را ندارد، یکی برای کار از شهرستان به تهران آمده، یکی دیگر به‌دلیل بالا رفتن سن ازدواج و اختلاف نظر با خانواده و هزار و یک دلیل دیگر، خانواده را مجاب می‌کند تا به اسم حس استقلال‌طلبی یا تمرین زندگی، با گرفتن خانه مجردی موافقت کنند.این کالای وارداتی که از نظر بعضی کارشناسان تکرار اشتباهات فرهنگ غرب است مدتی است که بین خانواده‌های‌ایرانی ریشه دوانده و نگرانی‌هایی را‌ایجاد کرده است.
وقت آن فرا رسیده که مسئولان با نگاهی دقیق‌تر و کارشناسانه‌تر و با کمک خواستن از جامعه شناسان، به بررسی دوباره بعضی از سیاست گذاری‌های اقتصادی مثل انبوه سازی خانه‌های ۵۰ متری بدون توجه به عوارض اجتماعی آن بپردازند.
۷۰ درصد دخترانی که خانه‌های مجرد دارند هرگز ازدواج نمی کنند
حدود ۷۰ درصد دخترانی که زندگی مجردی دارند هرگز ازدواج نخواهند کرد. بر اساس گزارش‌ها ۳۰ درصد از دختران در پنج استان بزرگ در خانه‌های مجردی زندگی می‌کنند.
اصولا دخترانی که در خانه‌های مجرد زندگی می‌کنند، امکان ازدواج برای آنها به مراتب سخت‌تر است چرا که اصولا پسرانی که قصد ازدواج با‌اینگونه دخترها دارند، شاید کمی محتاط‌تر باشند و یا‌این که اصلا ازدواج نکنند. یکی از دلایل عمده شیوع زندگی‌های مجردی را خانه‌های کوچک است. سال‌هاست تبلیغ‌هایی که صورت می‌گیرد روی ساختن خانه‌های کوچک است و تمام خانه‌های مهر و سایر ساختمان‌هایی که توسط دولت و نهادهای دولتی ساخته می‌شود ۶۰ – ۵۰ متری هستند. شهرداری نیز به ساختمان‌هایی که زیر ۶۰ – ۵۰ متر ساخته شوند مالیات‌های کمتری اختصاص می‌داد. از‌این رو می‌توان نقش سیاست و برنامه‌ریزی دولتی را در زندگی مردم در خانه‌های کوچک مشاهده کرد. به نظر می‌رسد وقت آن فرا رسیده که مسئولان با نگاهی دقیق‌تر و کارشناسانه‌تر و با کمک خواستن از جامعه شناسان، به بررسی دوباره بعضی از سیاست‌گذاری‌های اقتصادی مثل انبوه سازی خانه‌های ۵۰ متری بدون توجه به عوارض اجتماعی آن بپردازند. به راستی یک خانواده ۶ یا ۵ نفره چگونه می‌تواند در یک فضای ۵۰ متری زندگی کند؟
انواع خانه‌های مجردی
خانه‌های مجردی، نوعی از منازل و سکونتگاه‌ها هستند که خانواده‌های یک نفره و یا شبهه خانوادهها در قالب دوستان، همکلاسی‌ها و همکاران دو یا سه نفره یا بیشتر در آنها به زندگی مشغول هستند. از نگاه رفتار اجتماعی خانه‌های مجردی را می‌توان به چند گروه تقسیم کرد:
اول: خانه‌های دانشجویی (یعنی به خاطر کمبود خوابگاهها، مخصوصا در شهرستانها اکثریت دانشجویان مجبور به اقامت در خانه‌های بیرون از محوطه دانشگاهها هستند و در‌این صورت است که با دوستان خود منزل اجاره می‌کنند و ضمن تحصیل به زندگی مشغول هستند. در صورتی که‌این دانشجویان در شهرهای بزرگ مخصوصا تهران باشند بعد از پایان تحصیلات نیز به زندگی در این گونه خانه‌ها ادامه داد. برای ادامه تحصیل یا اشتغال در آنها زندگی می‌کنند.
دوم: خانه‌هایی که بعضی از کارمندان، مجبور به اقامت در آنها هستند.
سوم: خانه‌های مجردی که افراد متاهل یا مجرد، برای دور بودن از خانواده و اجرای برنامه‌های خوشگذرانی تهیه می‌کنند که منظور از خانه‌های مجردی، این گروه از منازل می‌باشند. فاصله گرفتن فرزندان از والدین و تشکیل خانواده‌های تک هسته‌ای که همین موضوع باعث ضعف علاقه به ازدواج در جوانان می‌شود و ادامه‌این گونه زندگی‌ها به صورت اجبار، منجر به بروز ناهنجاری‌های رفتاری می‌شود.
آثار منفی خانه‌های مجردی
آثار منفی خانه‌های مجردی عبارتند از: فاصله گرفتن فرزندان از والدین و تشکیل خانواده‌های تک هسته‌ای که همین موضوع باعث ضعف علاقه به ازدواج در جوانان می‌شود و ادامه این گونه زندگی‌ها به صورت اجبار، منجر به بروز ناهنجاری‌های رفتاری می‌شود.
افزایش خانه مجردی تاثیر مستقیم در رفتارهای ناهنجار دارد
افزایش خانه‌های مجردی تاثیر مستقیم در بروز رفتارهای ناهنجار دارند و اعتیاد و مصرف مشروبات الکلی و سایر روابط غیراخلاقی، محصول‌این خانه‌ها هستند. برای پیشگری از گسترش این گونه خانه‌ها دانشگاهها باید برای دانشجویان خوابگاه‌هایی تهیه کرده و اجازه ندهند که گرایش به این گونه منازل افزایش یابد. از آنجا که افراد ساکن در این خانه‌ها در دوره تحصیل و اشتغال نقل و انتقال تجربه‌های منفی انجام می‌گیرند در کنار نقل و انتقال تجارب منفی ناهنجاری‌های رفتاری نیز منتقل می‌شوند.
دور شدن از ازدواج، برای دختران در خانه مجردی
دختران ساکن در خانه‌های مجردی، در دوره اشتغال و تحصیل نیز با توجه به بافت فکری تیم‌های ساکن، از ازدواج کناره گرفته و گرایش چندانی به جداشدن از دوستان خود ندارند. اگر سری به بنگاه‌های معاملات ملکی محل بزنید، موارد زیادی را برای رهن و اجرای مجردها خواهید دید که نشان از افزایش تقاضا برای زندگی مجردی بین جوانان ایرانی است. افراد زیادی از جمله مجردها به املاک مراجعه می‌کنند تا یا خانه اجاره کنند و یا این که بخرند. بعضی از این افراد، دانشجوی شهرستانی هستند که به تهران می‌آیند و تا زمانی که درس خود تمام شود، از این خانه‌ها استفاده می‌کنند و بعضی دیگر دوست دارند که تنها زندگی کنند.
منبع: بخش اجتماعی تبیان؛ با تغییراتی
