احساس می‌کنید به آخر خط رسیده‌اید؛ دیگر نمی‌خواهید ادامه دهید چون اساسا آینده‌ای برای این رابطه نمی‌بینید. اما کمی دست نگه دارید! نمی‌خواهیم شما را از تصمیمتان منصرف کنیم، فقط می‌خواهیم کمی با هم مواردی را که شاید در ذهنتان مرور نکرده‌اید، مرور کنیم.
شکی نیست که جدایی در دوران نامزدی، بسیار بهتر از جدایی در دوران عقد، و جدایی در دوران عقد، بسیار کم ضررتر از جدایی بعد از ازدواج است. با این حال همین تصمیم در دوران نامزدی هم تبعاتی دارد که باید مراقب آنها باشید و آنها را در تصمیمتان لحاظ کنید.
روی کاغذ بیاورید
سعی کنید افکار و نظرهایی که دارید، بنویسید و آنها را با نامزدتان در میان بگذارید. تمام نارضایتی‌ها، خواسته‌ها و ناراحتی‌هایتان را بنویسید. در بسیاری موارد، حرف‌هایی وجود دارد که نمی‌توانید آنها را به زبان بیاورید اما اگر فضایی آرام برای خودتان ایجاد کنید و به خودتان زمان بدهید، می‌توانید آن حرف‌ها را روی کاغذ و در مرحله بعد به زبان بیاورید.
این کار حتی می‌تواند باعث شود همسرتان برای اولین بار هم که شده، به حرف‌های شما گوش دهد چرا که نوشتن، به نوعی خارج شدن از محدوده شخصی است و شما رازهای این محدوده شخصی را با طرف مقابلتان در میان می‌گذارید. در خلوت و تنهایی و فکر کردن، می‌توانید دلیل واقعی عصبانیت‌ها و برخی رفتارهایتان را بیابید.
هزینه‌هایش را بسنجید
با خودتان فکر کنید هزینه‌های زوج‌درمانی و مشاوره را پرداختن و به حل مشکل فکر کردن بهتر است یا مهر طلاق را در شناسنامه کوبیدن و پله‌های دادگاه‌ها را بالا و پایین رفتن، کدام یک برایتان کم هزینه‌تر در می‌آید؟
شاید هنوز این راه را که انتهایش بن‌بست نیست، امتحان نکرده باشید. البته یک نکته را هم باید در نظر داشته باشید. زمانتان را هدر ندهید.
عمر و جوانی شما چیزی است که نباید با دست دست کردن یا بی‌گدار به آب زدن حرامش کنید. با مشورت گرفتن از مشاورهای تا زمانی که نتوانید صادقانه و بی‌طرفانه به این شرایط نگاه کنید، نمی‌توانید موقعیت نادرست را ترک و به موقعیت درست دست پیدا کنید، نمی‌توانید همراه بهتری برای زندگی‌تان پیدا کنید و حتی نمی‌توانید یک رابطه قوی و ماندگار با اطرافیانتان داشته باشید و حتی در ازدواج‌های بعدی هم دچار مشکل خواهیدشد.
مجرب و دلسوز و قاطعیت تصمیم بگیرید. با صداقت باشید اگر سوال‌های درستی در ذهنتان درباره تصمیمی که گرفته‌اید، نداشته و همه ابعاد آن را نسنجیده باشید و برای سوال‌هایتان و خودتان جواب قانع‌کننده نداشته باشید، به جای این که از طلاق راهی برای رهایی بسازید، قلعه‌ای برای اسارت می‌سازید بنابراین لازم است از خودتان بپرسید: چرا در این موقعیت قرار گرفته‌ام؟ چرا تصمیم به ازدواج با این فرد گرفتم؟ چه کارهایی انجام دادم که باعث وخامت اوضاع و عصبانیت و درگیری شد؟ سهم هر کدام از ما در این اختلاف ها چقدر است؟ چه بخشی از اختلاف ها به تفاوت‌های شخصیتی ما برمی گردد؟ چه بخشی به دخالت اطرافیان و چه بخشی مربوط به اشتباهات و بی‌تجربگی هایمان است؟
تا زمانی که نتوانید صادقانه و بی‌طرفانه به این شرایط نگاه کنید، نمی‌توانید موقعیت نادرست را ترک و به موقعیت درست دست پیدا کنید، نمی‌توانید همراه بهتری برای زندگی‌تان پیدا کنید و حتی نمی‌توانید یک رابطه قوی و ماندگار با اطرافیانتان داشته باشید و حتی در ازدواج‌های بعدی هم دچار مشکل خواهیدشد. بیشتر ازدواج‌ها سیاه و سفید نیستند و اغلب خاکستری‌اند و این یعنی می‌توانید آن را به سمت سیاه و سفید ببرید در حالی که بیشتر افراد وقتی اتفاقی میانشان می‌افتد، به جای درست کردن اوضاع، به سمت تخریب کامل پیش می‌روند.
مشورت کنید
قبل از مشورت با اطرافیان، تصمیمی نگیرید. خیلی از اطرافیان شما هستند که در دوران نامزدی مشکلاتی شبیه شما داشته‌اند اما بعدها این مشکل را حل کرده‌اند. از آنها بپرسید چطور با مشکلاتشان کنار آمده‌اند و چگونه توانسته‌اند رابطه و نامزدی‌شان را مدیریت کنند. مشورت با بزرگترها می‌تواند راهگشا باشد، اما دقت کنید که تصمیم گیرنده نهایی شما هستید. با اقتدار اما نه لجبازی تصمیم بگیرید. اگر به اندازه کافی مطمئن هستید، راه‌های بالا را رفته‌اید و هنوز فکر می‌کنید ازدواج شما با این شخص سرانجامی نخواهد داشت، با احترام به والدین تان بگویید تصمیمتان قطعی است و می‌خواهید آینده خوبی برای خود بسازید.
عواقبش را بشناسید
بدانید تصمیمی که گرفته‌اید، تبعاتی دارد. خیلی ها از نامزدی شما با خبر هستند و همین می‌تواند باعث شود تا مدت ها حرف جدایی شما بین دیگران زده شود. با این مساله کنار بیایید و سعی کنید به چیزی جز آینده درخشان‌تان و ساختن زندگی بهتر و رشد دادن خودتان فکر نکنید. به جای متمرکز شدن روی گذشته، به آینده نگاه کنید و بدانید این تصمیم را برای داشتن آینده بهتر گرفته اید. پس با درگیر شدن در حرف و حدیث‌های دیگران وقت و انرژی خود را هدر ندهید. در مقابل سوال و جواب دیگران خیلی محترمانه و سربسته بگویید که این ازدواج نمی‌توانست سرانجامی داشته باشد و ترجیح داده‌اید جلوی ضرر را از همین جا بگیرید. به دوستان و آشنایان کنجکاو بگویید نامزدی به معنی ازدواج نیست و دوره‌ای است برای شناخت بهتر. بنابراین تصمیمی که گرفته‌اید بر اساس منطق بوده است.
منبع: میگنا(دانشنامه روانشناسی و علوم تربیتی)
