می‏‌خواهیم به آسیب ‏شناسی طلاق بپردازیم:

۱- اصولاً ازدواج اگر مستحب باشد، طلاق حرام است، مگر آن که اضطراری در کار باشد، همان‏ گونه که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده: «ابغض لاشیاء عندی الطلاق» یعنی: مبغوض‏ترین چیزها نزد من، طلاق است.

۲- بعضی‏‌ها از همان اول که ازدواج می‏‌کنند، می‏‌گویند: ما با لباس سفید عروسی به خانه شوهر می‌‏رویم و با کفن سفید خارج می‏‌شویم یعنی: «طلاق، بی‏‌طلاق» بنابراین اگر لازم باشد می‏‌سازند و می‏‌سوزند یا می‏‌سازند و سازندگی می‏‌کنند.

۳- عده‏‌ای هم به نیت طلاق ازدواج می‏‌کنند! و به قول خودشان: «لازمه طلاق، ازدواج است.» اینها نیز جوانان تازه کار یا میانسالان کهنه‌کاری هستند که دل به دریا زده‏‌اند و دستی به انبار مهریه برده‌‏اند.

۴- شخصاً افرادی را می‏‌شناسم که با مردان پیر پولدار ازدواج می‏‌کنند تا بعد از دریافت مهریه طلاق بگیرند. صد البته این کار، اگر ظاهر شرعی داشته باشد. باطنی عمده فروشانه دارد!

۵- به هر جهت، این همه را گفتیم که بدانید که می‏‌دانیم. ولی به قول معروف همه جورش را دیده بودیم جز یک جور دیگرش را و آن هم «طلاق در سنین کلاغ است.»

۶- حتماً استحضار دارید که کلاغ عمر طولانی دارد ولی ازدواج موفقی را در حدود ۵۰ سال ادامه می‏دهد و از موجودات تک همسری است.

۷- اما بعضی‏‌ها ابعد از سال‌ها زندگی یعنی موقعی که مرد حدود ۷۰٫ ۶۰ سال و زن بین ۶۰٫ ۵۰ سال سن دارد دست به کار طلاق می‏‌شوند. مطالعاتی که اینجانب کرده‌‏ام. اکثراً یکی از حالات زیر را دارا بوده‌‏اند:

الف- زن و مردهایی که به صورت هم سن و سال (مثلا همکلاسی‏‌های سابق) ازدواج کرده‏‌اند و بعد از ۳۰ سال، هر دوی آنها شده‌‏اند ۶۰ ساله: «مرد می‏‌تازد و زن می‏‌بازد».

ب- زن و مردی که در زمان ازدواج، سن مرد کمتر است لذا زن با چند سال اختلاف سنی بیشتر، بعد از ۲۵ سال یک مرتبه می‏‌شود ۵۵ ساله و مرد تازه اول سرزندگی‏‌اش است، یعنی: مرد بازیگو‏شی می‏‌کند و زن بدبینانه به قضیه می‏‌نگرد تا بالاخره از دری و دیواری، حرف و حدیثی در می‏‌آید و انفجار صورت می‏‌گیرد و…

ج- زن و مردی که به هنگام ناتوانی با هم ازدواج کرده‌‏اند و سال‏های سال با وجود نداری با هم ساخته‌‏اند و برای خود آشیانه‏‌ای ساخته‏‌اند و حالا هر کدام به طور جداگانه، صاحب مال و منال شده‌‏اند، تازه خانم متوجه اجحاف دوران ۴۰ ساله گذشته زندگی‏‌اش می‏‌شود بچه‏‌ها رفته‏‌اند و مرد مریض مانده است و نیازی به تحمل او نمی‏‌بیند.

د- مورد دیگر، رفتن زن و شوهر‏ها به خارج از کشور و برخورداری از مزایای تقسیم ثروت به صورت نصف‏ نصف… که یک عمر اجحاف، کافی است، «نخود نخود هر که رود خانه خود!».

اما تمام این مشکلات، هم قابل پیشگیری و هم قابل پی‌گیری است پس دنیا را دست بالا بگیرید و مشاور را دست کم!! اینجاست که سفارش‌های روان شناسان مبنی بر انتخاب آگاهانه و عاقلانه سر بر می‌آورد و ندا می‌دهد که: «هااان ای گروه جوانان! اول بشناسید، سپس انتخاب کنید، پس از آن ازدواج کنید و سپس عاشق شوید».

ازدواج تصمیمی نیست که برای رفع مشکلات آنی و فعلی شما گرفته شود. تصمیمی است که قرار است سال‌ها در پی آن خرسند و موفق زندگی کرده و آن را به ابد سپاریم. در این تصمیم، پای دو نفر در میان است و هر دو در قبال تصمیمشان به دیگری، مدیون و متعهدند. پس عقل حکم می‌کند که بهانه‌های سطحی و شناور روی آب را کنار بگذاریم و به عمق ماجرا فکر کنیم. از احساسات زودگذر بهره نگیریم و منطق و عاقبت‌اندیشی را دخیل کنیم و به ریاست بنشانیم.

منبع: خانواده سبز؛ خانواده و زندگی تبیان: تنظیم و تغییر: کهتری