سوال:
چرا پیامبر در زمان حیات خویش برای تحکیم موقعیت حضرت علی تلاش کافی نکرد ؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که پیامبر به فرمان الهی هر چه لازم بود در جهت تحکیم موقعیت حضرت علی انجام داد
پیامبر اسلام از آغاز رسالت خویش در یوم الانذار به خلافت و جانشینی حضرت علی در جمع خویشاوندان اشاره کرد و در آخر عمر نیز با برپایی جریان غدیر به صراحت در میان دهها هزار مسلمان به مسئله ولایت و امامت حضرت علی اشاره می کند علاوه بر این جهت مکتوب و مقطوع شدن این امر در جلسه ایی کاغذ و قلم تقاضا می کند که با مخالفت و اهانت برخی از اعضای جلسه مواجه می شود . علاوه بر این در مقاطع مختلف در شأن حضرت جملاتی را بکار می گیرد که به خوبی نشان دهنده دیدگاه پیامبر نسبت به جایگاه حضرت است مانند ” انت بمنزله هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی “ و یا “ علی مع الحق و الحق مع علی یدور حیثما دار ” و یا در جریان جنگ خیبر وقتی اولی و دومی از مقابله با دشمن سر باز زدند و پا به فرار گذاشتند فرمود ” لااعطین الرایه غدا رجلا یحب الله و رسوله و یحبه الله و رسوله یفتح الله علی یدیه کرار لیس بفرّار “ و حدیث ثقلین و حدیث سفینه و امثال آن نیز به خوبی بر جایگاه رفیع حضرت علی و اهل بیت دلالت دارد . از این گذشته پیامبر اکرم نسبت به حضرت علی برخوردهایی داشته که با هیچ یک نداشته است.
مانند اینکه دخترش فاطمه را به تزویج او در آورد با اینکه در برابر خواستگاری دیگران جواب رد داده بود و یا به فرمان خدا دستور داد تمام اصحاب درب خانه خود به طرف مسجد را ببندند جز علی که او از این قانون مستثنی گردید و یا اینکه در جنگهای مختلف امیری و فرماندهی جنگ را به علی می داد و با بودن او به دیگران نمی داد و یا اینکه در موقع خروج از مدینه برای جنگ تبوک علی را بعنوان جانشین خود در مدینه باقی گذاشت و یا جهت ابلاغ سوره برائت به مشرکان مکه علی را مأموریت داد و با اینکه پیش از آن ابوبکر را جهت اطلاع فرستاده بود به فرمان خدا نیمه راه او را از رساندن پیام سوره معاف کرد و علی را به جایش فرستاد و یا در آخرین روزهای عمر خود همه را امر فرمود که در سپاه اسامه بن زید شرکت کنند و از شهر خارج شوند جز علی که او را از این فرمان مستثنی کرد و یا اینکه در لیله المبیت به فرمان خدا به حضرت علی پیشنهاد می دهد که به جای او بخوابد و آماده فداکاری و جانبازی شود و علی نیز مشتاقانه و فداکارانه آن را می پذیرد
و در جنگ خندق تنها به علی دستور داد که در برابر عمر بن عبدود بایستاد و او را از پای در آورد و در همین جا بود که فرمود تمام اسلام با تمام کفر روبرو شده است و یا درباره ضربت علی در این روز فرمود ” لضربه علی یوم الخندق افضل من عباده الثقلین “ و در جنگ خیبر پرچم را بدست علی داد و او توانست یهودیان خیبر را از پای در آورد و درب قلعه را از جای در آورد و قعله ها را تسخیر کند یا در قضیه مباهله از میان همه مسلمانان علی را برگزید و به عنوان نفس خویش به همراه برد و یا اینکه در میان همه اصحاب تنها با علی عقد اخّوت بست
خلاصه اینکه همه این اظهارات و این برخوردها نشان دهنده موقعیت خاص و استثنایی علی در نزد خدا و رسولش است
خداوند کریم نیز در قرآن خویش در جاهای مختلف و متعدد در شأن حضرت علی علیه السلام به مناقب و مکارمی اشاره می کند که در حق هیچ کس اینگونه مناقب را ذکر نکرده است مانند آیه ولایت و مودّت و ابلاغ و اکمال و تطهیر و اطعام و مباهله.
منبع: www.askdin.com/showthread.php?t
