آخر الزمان دو کاربرد معنایی دارد:
۱. از زمان پیامبر اکرم ) صلّی الله علیه و آله ( به بعد، آخر الزمان نامیده می‌شود و به پیامبر(ص) نیز پیامبر(ص) آخر الزمان می‌گویند.
۲. طلیعه برپایی قیامت و پایان یافتن دوره زندگی انسان در عالم مادی و مردن همه انسان‌ها و برپایی قیامت. پس از گذشت دوره آخر الزمان، عمر دنیا به پایان خواهد رسید و همه انسان‌ها مرده ، آن گاه قیامت برپا می‌شود. آیات قرآن نیز به آن اشاره دارد: «اذا الشمس کورت، و اذا النجوم انکدرت، واذا الجبال سیرت…» در روایات برای دوران آخرالزمان علائم و نشانه‌هایی ذکر شده است و مقصود از این نشانه‌ها بیان مطالبی است که قبل از به آخر رسیدن دنیا، محقق خواهد شد مثلاً خود ظهور امام زمان(ع) یکی از علائم است یعنی تا حضرت ظهور نکند دنیا به پایان نمی‌رسد و قیامت برپا نمی‌‌‌‌شود.
آقای دشتی می‌گوید: آخر الزمان، بخش واپسین دوران را گویند که به قیامت می‌پیوندد. این واژه، اصطلاحی شناخته شده در بین پیروان ادیان آسمانی است و برگرفته از مضمون مجموعه روایاتی است که به پیش گویی از روی دادهای مهم در پایان دوران نسل بشر پرداخته‌اند.[۱]
می‌توان نتیجه گرفت که آخر الزمان، به زمان پیش از ظهور حضرت مهدی (عج) و هنگام ظهور آن حضرت اطلاق می‌شود و چون امری نسبی است تعیین دقیق آن ـ مثلاً یک قرن یا دو قرن ـ مشکل است. از این رو برای آن علایم و خصوصیاتی را ذکر کرده اند که در کتاب های حدیثی به طور مفصل بیان گردیده است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱- آخرالزمان درآینه ی روایات.
۲- علائم آخر الزمان، نویسنده:محمودی گلپایگان.
۳- آخرالزمان در آیینه روایات، نویسنده:جابر رضوانی.
۴- اوضاع در آخرالزّمان نویسنده:رضا کوشاری
پی نوشت:
[۱] . حسین دشتی، معارف و معاریف، واژه آخرالزمان.
