و امام باقر(علیه السلام) فرمودند: هیچ قوّه‌اى همانند غلبه بر هواى نفس نمى‌باشد.[۱]
خودسازى در آئین مقدس اسلام، جایگاه با عظمتى دارد و کسى که نتواند خود را بسازد هر چند قهرمان جسمى نیز باشد، انسانى عاجز و ناتوان است. على(علیه السلام) مى‌فرمایند:
ناتوان‌ترین مردم، کسى است که از اصلاح (نفس) خود ناتوان و عاجز است.[۲]
۹؛ تواضع و فروتنى، پرهیز از غرور
یکى از ویژگی‌هاى یک ورزشکار، تواضع و فروتنى است. غرور، آفت پیروزى و توانایى است. ورزشکار باید بداند که همه قدرت‌ها از آن خداوند است. چنانکه قرآن مى‌فرماید: همه نیروها، بدون استثناء از خداوند است.[۳]
قدرت و نیرو از جانب خداست و وسیله آزمایش انسان به شمار مى‌رود. اگر انسان به قدرت، مغرور شود و دشمن را کوچک بشمارد قطعاً در مراحل بعد شکست خواهد خورد.
امام صادق(علیه السلام) مى‌فرماید:
کمال خودپسندى این است که انسان به قدرت خود مغرور شود، در صورتى که نمى‌داند پایان کارش چیست؟ کسى که مغرور شود و عمل خود را ممتاز بداند، از راه صحیح گمراه گردیده است.[۴]
قرآن کریم طى آیه‌اى چنین مى‌فرماید:
از مردم روى مگردان، از روى فخر روى زمین راه مرو، خدا هیچ یک از خود خواهان و فخر فروشان را دوست ندارد.[۵]
و در مقابل این آیه در جاى دیگر چنین امر مى‌فرماید: نسبت به مؤمنین تواضع نما.[۶]
امام صادق(علیه السلام) در روایتى فرمودند:
خدا دو فرشته براى هر فردى در نظر گرفته است. هر کس براى خدا تواضع کرد، آن دو فرشته احترام متواضع را بالا مى‌برند و هر کس تکبر کرد آن دو فرشته احترام او را پائین مى‌آورند.[۷]
