ابو عماره، خُزَیمه بن ثابت بن فاکِه انصاری اَوسی، از یاران برجسته پیامبر خداست. او در جنگ اُحد و دیگر نبردهای پیامبر خدا، همگام آن بزرگوار بود و از آن رو که پیامبر خدا گواهی او را در حُکمِ دو شاهد قرار داد، به «ذو الشهادتَین»مشهور شد.
خزیمه از معدود کسانی است که پس از پیامبر صلی الله علیه وآله بر «حقّ خلافت» و «خلافت حق»، استوار ماند و از جمله کسانی بود که فریاد دفاع از خلافت علی علیه السلام را در مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله سرداد و با تکیه بر عنوان و جایگاهی که پیامبر خدا به او داده بود، گواهی داد که پیامبر صلی الله علیه وآله اهل بیت علیهم السلام را معیار شناخت حق از باطل، معرّفی کرده است و پیشوایی را به نام آنان رقم زده است. خزیفه در نبردهای علی علیه السلام، در محضر آن بزرگوار، استوار گام بود و پس از شهادت عمّار بن یاسر، او نیز شهد شهادت نوشید
از ابو اسحاق آمده است :
چون عمّار کشته شد، خزیمه بن ثابت به خیمه اش آمد و سلاح خود را افکند و بر خود آب ریخت و غسل کرد و سپس جنگید تا کشته شد.
از عبد الرحمان بن ابی لیلی آمده است که :
من در صِفّین بودم که مردی ریش سفید را دیدم که دستار بر سر و دهان بند بر صورت دارد و جز دو سوی مَحاسنش دیده نمی شود و به شدّت می جنگد.
گفتم: ای پیر! با مسلمانان می جنگی؟
دهان بندش را پایین کشید و گفت:
من خزیمه ام.خزیمه ذوشهادتین ،خودم شنیدم که پیامبر خدا فرمود:«همراه علی، با همه کسانی که با آنها می جنگد، بجنگ».
پی نوشت ها:
۱٫ تاریخ اسلام ج۳ ص ۵۶۵
۲٫ المستدرک علی صحیحین ج۳ص۴۴۸ / المعچم الکبیر ج۴ ص۸۲
۳٫ الخصال ص۶۰۸ / عیون اخبار الرضا ج۲ ص ۱۲۶
۴٫ الخصال ص۴۶۴/ الاحتجاج ج۱ ص۱۹۷
۵٫ مسند احمد حنبل ج۸ ص۲۰۲ / المستدرک علی صحیحین ج۳ ص ۴۴۸
۶٫ رجال کشی ج۱ ص۲۶۷
۷٫ اصحاب الامام امیر المومنین ج۱ ص۱۹۰
