اشاره:
وهابیت، فرقه‌ای است که در عربستان در اواخر سده دوازدهم و اوائل قرن سیزدهم قمری، در منطقه نجد توسط محمد بن عبدالوهاب تأسیس شد. پیروان این فرقه را وهابی می‌گویند. وهابیان در فروع دین، تابع احمد بن حنبل هستند و بیشتر آنان در شبه جزیره عربستان سکونت دارند. پیشوایان فکری این فرقه، ابنتیمیه، ابن قیم و محمد بن عبدالوهاب هستند. وهابیان در مواجهه با قرآن و روایات، به ظاهرِ آیات و اخبار عمل می‌کنند و معتقد به تأویل نیستند. آنان به استناد ظاهر برخی از احادیث و آیات، خداوند را دارای اعضا و جوارح می‌دانند و به نوعی به تشبیه و تجسیم معتقدند.
در مذهب وهابیت خداوند مانند انسان دارای کمر می باشد.
ابن تیمیه خدای سبحان را چون انسان دارای کمر می داند و می گوید : وقتی خداوند رحم(قرابت) را خلق کرد، رحم بلند شد و کمر خدا را محکم گرفت![۱]
البته این پندارها چنان بدیهی الفساد است که نیاز به هیچ نقد و تحلیل علمی ندارد، زیرا کسی که کمترین معلومات به آموزه ها و معارف بلند اسلامی داشته باشد، می داند که روح اسلام با چنین مطالبی سازگاری ندارد.
آیا توحیدی که پیامبر اعظم حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) به بشریت معرفی نمود و در راه استقرار آن تلاش ها و از خود گذشتگی های فراوان از سوی آن حضرت و اهل بیت (علیه السلام) و اصحاب کرام صورت گرفت، اینست که گفته شود خداوند دارای کتف، کمر، انگشتان و غیره می باشد؟
پی نوشت:
[۱] . مجموع الفتاوی، ج ۱۴، ص۳۲٫
