زن و شوهر، هر دو برای پرورش دادن رابطه شان متعهد هستند. جامعه شناسان و روانشناسان مختلفی در بررسی ازدواجهای سالم، ویژگیها و مهارتهایی را برای کسانی که میتوانند روابطی موفق و رضایتبخش داشته باشند، مشخص کردند.
هم زن و هم شوهر، برای پرورش دادن رابطهشان، حفظ جریان آرام امور خانه و کار کردن برای رسیدن به اهداف مشترک، متعهد هستند. این که تنها یکی از دو همسر، بار این مسئولیتها را به دوش بکشد، باعث ایجاد نارضایی میشود. جامعه شناسان و روانشناسان مختلفی در بررسی ازدواجهای سالم، ویژگیها و مهارتهایی را برای کسانی که میتوانند روابطی موفق و رضایت بخش داشته باشند، مشخص کردند.
این افراد:
• فلسفهای سالم از زندگی با ایدهآلهای مشخص دارند.
• دوستی، احترام، عشق بین آنها هر روز بیشتر میشود.
• علایق و فعالیتهای مشترک زیادی دارند.
• از همراهی یکدیگر، لذت میبرند.
• اعتمادپذیر هستند و میتوانند اعتماد کنند، صادق و در عین حال موقعیتشناس هستند.
• به یکدیگر وابستهاند.
ازدواج سالم و پایدار چه ویژگیهایی دارد؟
• از موفقیتهای همدیگر، احساس غرور کرده و همدیگر را از ته دل، تحسین میکنند.
• به کار یکدیگر علاقمند بوده و به آن احترام میگذارند.
• در تصمیمگیریها مشارکت میکنند.
• سعی میکنند کارهای خسته کننده و یکنواختی مثل کارهای خانه را با هم تقسیم کرده و آن را برای هم جذاب کنند.
• امید و آرزوهایی واقعبینانه مرتبط با اهدافی قابل دستیابی دارند.
• مسئولیت تصمیمات و رفتارهای خود را میپذیرند.
• اگر لازمه رسیدن به اهدافشان ادامه تحصیل است، صبورانه ازدواجشان را برای این منظور عقب میاندازند.
• مشکلات را چالشهایی میبینند که باید بر آن فائق آیند.
• قبل از تصمیمگیری نهایی برای انتخاب همسر، حداقل سه مورد دیگر را نیز بررسی و به طرق غیرمخرب برهم خوردن روابط را تجربه کردهاند.
• میتوانند با وضعیت مالی موجود خود زندگی کنند.
• از ضعفهای خود مطلع بوده و برای تغییر تلاش موثر نشان میدهند.
• از انتقاد به طور هوشمندانهای استفاده میکنند اما تعادل را این طور برقرار میکنند که تحسینها بیشتر از انتقادات باشد.
• انسانهای «واقعی» هستند و سعی نمیکنند نقش بازی کنند و ادای دیگران را در بیاورند.
• میدانند که روابط رو به رشد به افراد کمک میکند به خود مطمئن تر شوند.
• در فعالیتهای سالم فیزیکی شرکت میکنند؛ خوب غذا میخورند، ورزش میکنند و به اندازه کافی میخوابند.
• کمتر از طعنه و کنایه استفاده میکنند، کمتر غر میزنند و شکایت میکنند.
• از حرف زدن و گوش دادن به هم لذت میبرند، حتی اگر در مورد موضوعاتی باشد که با هم اختلاف نظر دارند.
• عشقشان جنون آمیز و عجلهای نیست (بیش از ۶۰ درصد از طلاقهای زودهنگام، به علت ازدواج عجلهای است که در آن زوج بسیار جوان بوده، آشنایی زیادی با هم نداشته و مدت زمان نامزدی کوتاه بوده است).
• همدل هستند و برای برآوردن نیازهای همدیگر تلاش میکنند.
• با هم فرار نکردهاند (۸۰ درصد زوجهایی که با هم فرار میکنند، طلاق میگیرند).
• به همان اندازه که دوست دارند در رابطه دریافت کننده باشند، دهنده هستند.
• از دوران نامزدی خود برای آشنایی کامل و رشد هرچه بیشتر عشقشان استفاده میکنند.
• زوج موفق سعی نمیکنند بیش از حد به اشتباهات گذشته بپردازند، نگاهشان به آینده است تا چنین مواردی دیگر پیش نیاید.
• به دقت مشکلات و مسائلی که برایشان پیش میآید را بررسی میکنند، معایب و مزایای همه انتخابها را در نظر میگیرند.
• با احترام و محبت ازدواج میکنند نه از روی دلسوزی.
• خانوادههای همدیگر را با وجود اشکالاتشان، دوست دارند.
• در طول دوران نامزدی در مورد مسائل مختلف جنسی بحث میکنند.
• از شوخی و شوخ طبعی به صورتی درست و غیرمخرب استفاده میکنند.
• از میزان محبت ارائه شده در رابطهشان راضی هستند.
• سعی میکنند خصوصیات اخلاقی که برای همسرشان آزاردهنده است را تغییر داده و اصلاح کنند.
• سعی نمیکنند بیش از حد به اشتباهات گذشته بپردازند، نگاهشان به آینده است تا چنین مواردی دیگر پیش نیاید.
• قدرت بخشیدن دارند وی از طرف همسرشان نیز بخشوده میشوند.
ده شاخص برای ازدواج سالم
یک ازدواج سالم و مستحکم به بخت و اقبال یا عشق مربوط نیست، بلکه نیاز به تلاش و سازگاری دارد. برخی از عواملی که در یک ارتباط سالم نقش دارند، ثابت هستند، یعنی چیزهایی که شما نمیتوانید آنها را تغییر دهید. اما عوامل دیگری هستند که میتوانید با کار کردن بر روی آنها رابطه تان را بهبود بخشید. شناختن این عوامل برای هر کسی که قصد ازدواج دارد، مهم است.
این عوامل در این ۱۰ شاخص ازدواج فهرست شده اند:
۱- برقراری ارتباط درست: زوجهای خوشبخت با یکدیگر صحبت میکنند و به حرف یکدیگر گوش میدهند. این زوجها میدانند که عوامل بیرونی که باعث حواس پرتی میشوند یا روی عواطف فرد اثر میگذارند، مانع ارتباط درست میشوند و راههایی را پیدا میکنند تا هنگامی که خودشان و همسرشان آماده هستند، بر این عوامل غلبه کنند.
۲- برخورد با تعارضها و اختلافات به شیوه مثبت: پرهیز از بیان اختلافات و تعارضها عامل شماره یک طلاق است. روابط مستحکم زن و مرد به توانایی آنها بر غلبه بر این اختلافات به شیوهای مثبت بستگی دارد.
۳- داشتن انتظارات واقعی: هنگامی که دو نفر برای اولین بار دیدار میکنند، حداکثر تلاش شان را میکنند تا خطاهای شان را بپوشانند. این شیوهای عادی است، اما زن و شوهر باید بدانند با گذشت زمان، خود “واقعی” شخص بروز خواهدکرد. روابط بین دو فرد در طول زمان تکامل پیدا میکند، اما داشتن انتظارات غیرواقعی از همسر یا از رابطه با او، باعث ایجاد استرس غیرضروری میشود.
۴- توجه کردن به جزییات زندگی همسر: افرادی که ازدواجهای پایداری دارند به خوبی همسرشان را میشناسند. آنها از وقایع عمده زندگی گذشته همسرشان خبر دارند و از چیزهای دلخواه و چیزهای مورد تنفر او، امیدها و نگرنیهایشان آگاهی دارند و این اطلاعات را با تغییرات دنیای همسرشان به روز میکنند.
۵- تجربه کردن واکنشهای دوجانبه مثبت بیشتر نسبت به واکنشهای منفی: برخی از پژوهشها نشان دادهاند در ازدواجهای موفق تعداد واکنشهای مثبت ۵ برابر بیش از واکنشهای منفی است. دادن پاسخ مثبت به خواسته همسر برای توجه کردن به او، چه سوالی داشته باشد، چه دست کمک به سوی شما دراز کند، چه تنها یک نگاه به شما باشد رابطه شما را مستحکم تر میکند.
۶- ایجاد اعتماد: اعتماد به تدریج ساخته میشود، اما برقراری روابط صادقانه و عمل کردن به وعدهها باعث تسریع ایجاد اعتماد میشود. افرادی که ازدواجهای پایداری دارند به خوبی همسرشان را میشناسند. آنها از وقایع عمده زندگی گذشته همسرشان خبر دارند و از چیزهای دلخواه و چیزهای مورد تنفر او، امیدها و نگرانی هایشان آگاهی دارند و این اطلاعات را با تغییرات دنیای همسرشان به روز میکنند.
۷- گذراندن وقت با یکدیگر: داشتن تجربههای مشترک راه خوبی برای تقویت رابطه با همسرتان است. زوجهایی که به انجام کارهایی میپردازند که هر دو از آن لذت میبرند یا وادار میشوند که کارهایی را با هم انجام دهند رابطه سالم تر و قوی تری دارند.
۸- ارزشهای مشترک: زوجهایی که در شروع زندگی طیف گستردهای از ارزشهای مشترک دارند و در مورد چیزهای مهم زندگی توافق دارند، بخت بیشتری برای ایجاد رابطه مستحکم دارند.
۹- مسئولیتهای مشترک: هم زن و هم شوهر برای پرورش دادن رابطه شان، حفظ جریان آرام امور خانه و کار کردن برای رسیدن به اهداف مشترک متعهد هستند. این که تنها یکی از دو همسر، بار این مسئولیتها را به دوش بکشد، باعث ایجاد نارضایتی میشود.
۱۰- سازگاری با تغییر: افراد و رابطهها در طول زمان دگرگون میشوند. باید انتظار این تغییرات را داشته باشید، نه اینکه از آنها بترسید. انتظارات افراد از رابطه دوجانبه ممکن است تغییر کند. همسران لازم است توانایی صحبت کردن در مورد این تغییرات و یافتن راههایی برای سازگار شدن با آنها را داشته باشند.
منبع: ماهنامه پیام یاقوت؛ برترینها