چرا وهابی­ها برای عرش خداوند (ج) شکل و شمایلی ساخته­ اندو از دیدگاه آنان خداوند (العیاذ بالله)چون پادشاهان مستبد زمین، نیازمند اینگونه وسائل است؟

وهابی­ها پنداشته اند که خدا، دارای وزن و سنگینی می ­باشد و عرش او به علت سنگینی خدا به صدا در می ­آید. ابن تیمیه مقتدای وهابیان در کتاب­های متعدد خود چنین می ­گوید: خدای سبحان در بالای عرش قرار دارد و عرش او هم شبیه قبه­ای است که در بالای آسمان­ها قرار گرفته است و عرش به علت سنگینی خدا مانند جهاز شتر در اثر سنگینی راکب به صدا در می ­آید.[۱]

ابن قیم جوزی شاگرد ابن تیمیه و مبلغ عقاید او و نیز سلیمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب می گویند: عرش خداوند که ضخامت آن به اندازه­ی فاصله میان دو آسمان است بر پشت هشت قوچی قرار دارد که فاصله ناخن تا زانوی آنها نیز به اندازه فاصله میان دو آسمان است و این قوچها روی دریایی قرار دارند که عمق آن به اندازه­ی فاصله دو آسمان است و دریا بر روی آسمان هفتم قرار گرفته است.[۲]

پی نوشت:

[۱] . ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم حرانی، مجموع الفتاوی، ج ۵، ص۱۳۷ و۱۵۱و۵۸۰  و ج۶، ص۵۵۶ و ۵۸۸ ، ج ۱۶، ص۴۳۷ و بیان تلبیس الجهمیه فی تاسیس بدعهم الکلامیه، ج ۱، ص۵۶۹ و ۵۷۱ ، مکهالمکرمه ، مطبعه الحکومه، اول، ۱۳۹۲ ق و تعارض العقل و النقل، ج ۷، ص۴ ، ریاض ، دارالکنوز الادبیه، ۱۳۹۱ق

[۲] . ابن قیم جوزی،  محمد بن ابی بکر،  توضیح المقاصد و تصحیح العقاید، ج ۱، ص ۴۱۹و ۵۲۰ ، بیروت، المکتب الاسلامی، سوم، ۱۴۰۶ ق و اجتماع الجیوش الاسلامیه، ج ۱، ص۵۰ ، بیروت،  دارالکتب العلمیه، اول ۱۴۰۴ ق و سلیمان بن بن عبدالله، شرح کتاب التوحید  (محمد بن عبدالله) ج ۱ص۶۷۷،  ریاض، مکتبه الریاض الحدیثه، بی تا.