وقت گذاشتن برای خانواده

مرحوم آیت الله بهجت(ره)، در ضمن وعده‌های غذا، با اهل خانه می‌نشست و صحبت می‌کرد و حرف‌هایشان را هم گوش می‌داد. حرف‌های بی‌ربط را هم گوش می‌داد؛ حتی حرف‌های تکراری را هم گوش می‌داد. خیلی کم پیش می‌آمد که سخنی مورد بی‌اعتنایی ایشان قرار گیرد؛ مثلاً اگر مطلب خیلی بی‌ربط بود، می‌گفت: «اوه! حالا ما این‌قدر وقت صرف کردیم، فکر کردیم چه مطلبی است! آخرش هیچ؟!».اگر کسی در منزل مریض می‌شد، آن‌قدر احوالش را می‌پرسید که ما عاصی می‌شدیم.

(منبع: ویژه‌نامه خبرگزاری تسنیم بمناسبت پنجمین سالگرد ارتحال مرحوم آیت الله بهجت(ره) ۹۳/۲/۲۶)