تحقیقات جدید نشان می‌دهد نقش پدران در روند زبان‌آموزى کودکان خردسال، بسیار مهمتر از تصوّرات قبلى است.
«لین ورنون فیگانس» محقق دانشگاه کارولینای شمالى در آمریکا و همکارانش در مطالعه‌اى جدید، ۹۲ زوج داراى فرزندان خردسال را مورد مطالعه قرار دادند و این موضوع را بررسى کردند که پدر یا مادر، به چه میزان با کودک خردسال سخن می‌گویند، از چه لغات و چه ساختارهاى جملاتى استفاده می‌کنند و چه نوع سوالاتى از کودک می‌پرسند.
نتایج این مطالعه نشان داد کودکانى که در سن دو سالگی، پدرشان با استفاده از مجموعه لغات متنوعى با آنها سخن می‌گوید، در سن سه سالگى از مهارت‌هاى گفتارى بالاترى برخور دارند و این در حالى است که به نظر می‌رسد گنجینه لغات مورد استفاده مادران بر زبان‌آموزى کودکان تأثیر کمترى دارد.
نکته ى جالب این است که در مطالعه مشخص شد پدران به طور معمول، کمتر با کودکان سخن گفته و یا از آنها سوال می‌کنند که این امر نشان می‌دهد میزان صحبت کردن با کودکان در رشد توانایی‌هایى گفتارى آنها تأثیر زیادى نداشته و آنچه مهم است، مطالب گفته شده به کودکان و نوع بیان این مطالب است.
هر چند با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد تنوع واژگان مورد استفاده مادر، تأثیر چندانى بر رشد توانایی‌هاى زبانى کودک ندارد، اما از آنجا که اغلب مادران مورد مطالعه، هنگام سخن گفتن با کودکان از لغات بسیار متنوعى استفاده می‌کردند، این فرضیه نیز قابل بررسى است که شاید در یادگیرى لغات توسط کودکان، یک محدودیّت و مرزی وجود دارد که اگر لغات مورد استفاده پدر و یا مادر از آن مرز فراتر برود، سودی براى کودک نخواهد داشت اما چنانچه کمتر از آن حد باشد، می‌تواند در امر یادگیرى زبان کودکان تأثیر منفى داشته باشد.
منبع: روزنامه کیهان
