اشاره:
شهید آیه اللّه حاج میرزا ابراهیم بن حسین دنبلى خویى (۱۲۴۷-۱۳۲۵ق)، بعد از تحصیلات مقدماتى در خوى براى تکمیل تحصیلات خود، در سال ۱۲۶۲(ق). راهى نجف شد. او در محضر استادانى والامقام تلمذ نمود و در علوم مختلف به بالاترین مراتب علمى رسید. پس از چندین سال اقامت در نجف و پس از پایان تحصیلات، با اخذ درجه اجتهاد با دستى پر به زادگاهش بازگشت و به ارشاد، تحقیق و تدریس پرداخت.
اساتید
شیخ مرتضى انصارى، سید حسین بن محمد کوه کمرى.
شاگردان
شیخ عبدالحسین بن محمد اعلمى، حاجى میر محمود ساجدى، میرزا على قلى، میرزا ابراهیم سلماسى و میرزا ابراهیم دنبلى اولادى نداشت، لذا تمامى اموال خود من جمله کتاب‌خانه مفصّلش را وقف وجوه برّ کرد.
آثار
تألیفات فقهى و اصولى و حدیثى از خود به جاى گذاشته که من باب نمونه «الدره النجفیه فى شرح نهج‌البلاغه الحیدریه»، «شرح اربعین حدیث»، «ملخص المقال فى تحقیق احوال الرجال» و ملخص جلد هفتم بحارالانوار را مى‌توان نام برد. در سال ۱۳۲۵ق. در آشوب‌هاى مشروطیت به دست مرتضى نامى در خوى به شهادت رسید و جنازه‌اش بعد از چهار سال به نجف منتقل و در وادى السلام مدفون گردید. از کتب وقفى ایشان که بعداً به مدرسه نمازى خوى انتقال یافت، جمعاً ۱۱۲ نسخه خطى مى‌باشد که تالیفات خود آن مرحوم با دستخط خود نیز در ضمن آن‌ها مى‌باشد. این موقوفات در فهرست‌نگارى کتاب‌خانه با عنوان «موقوفات شهید» مشخص شده‌اند و در ابتدا و انتهاى این کتب مهر کتاب‌خانه آن مرحوم موجود است. «موقوفات شهید» مشخص شده است..
