ام فـضـل، هـمـسر عباس بن عبدالمطلب، دایه امام حسین(علیه السلام) مى‌گوید: روزى رسول اکـرم(صلی الله علیه و آله و سلم) حـسـیـن(علیه السلام) را کـه در آن مـوقـع طـفـل شـیرخوارى بود، از من گرفت و در آغوش کـشـیـد.
در این اثناء، کـودک لباس ایشان را خیس کرد. من از محضر پیامبر شرمساز شدم و طفل را با چنان شدتى از آن حضرت جدا کردم که گریان شد.
حضرت رو به من کرد و فرمود: ام فضل آرام باش! آب، لباس مرا تطهیر مى‌‍کند ولى چه چیزى مى‌‍تواند غبار کدورت و رنجش را از قلب فرزندم حسین، برطرف نماید؟
(منبع: شیخ عباس قمی؛ هدیه الاحباب؛ ص۱۹۶)
