1-«دو مخلوق اللهی»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : اِنّ الْقضاءَ وَ الْقَدَرَ، خَلْقان مِنْ خَلْقِ الله.
«توحید صدوق، ص 364»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: همانا قضا و قدر دو مخلوق از مخلوقات خداوند هستند.
2-«خصلت قدر»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – و قَد سُئِلَ عَنِ القَدَرِ: طَرِیقٌ مُظلِمٌ فَلَا تَسلُكُوهُ و بَحرٌ عَمِیقٌ فَلَا تَلِجُوهُ و سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَكَلَّفُوهُ.
«نهج البلاغه، حكمت 287»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – (هنگامی که از ایشان، از قدر پرسیدند)، فرمود: قَدَر راهی است تاریك، آن را نپیمایید، دریایی است ژرف و عمیق، در آن وارد نشوید، رازی است خدایی، در آن خود را به زحمت نیندازید.
3-«اطاعت از خدا»
قال الامام علی بن الحسین – علیه السّلام – : اَلصّبرُ وَ الرّضا عن قضاءِ الله رأس طاعةِ الله … .
«وسائل الشیعه، ج 2، ص 899»
امام سجاد – علیه السّلام – فرمود: صبر و خشنودی از قضای الهی، اصل و اساس اطاعت خداوند است. هر كه صبر و رضا در برابر قضای الهی داشته باشد، جز خیر برای او نخواهد بود.
4-«بنای امور»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : اِنّ الله یَجْری الأُمورَ علی ما یقتضیهِ و لا ما تَرْتَضِیه.
«غرر الحكم، ح 3238»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: امور بر اساس قضای الهی جریان دارد، نه بر اساس خواست مردم.
5-«معنای قضا وقدر»
قال الامام الرّضا – علیه السّلام – : معنا الْقَدَره تَقدیرُ الشّیءِ مِنْ طولِهِ و عَرضِهِ … .
«محاسن، ص 244»
امام رضا – علیه السّلام – فرمود: معنای قدر، اندازه گیری چیزی از طول و عرض است و معنای قضا، تأیید حكم بعد از صدور حكم است.
6-«اوصاف اولیا الله»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : فی صِفَةِ اولیاءِ الله: إِنّ صُبَّت علیهِم المَصائِبُ، لَجَئُوا اِلی الاِستِجارَةِ بك علماً … .
«نهج البلاغه، خطبه 227»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – در وصف اولیاء و دوستان خدا فرمود: اگر بر آنها مصیبتی وارد شود، به سوی تو پناه می برند، زیرا می دانند كه زمام كارها به دست تو است و از قضای تو سرچشمه می گیرد.
7-«ابتلا وبخشش در قضا»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : عَجَباً للمُؤمِنِ، لا یقضی اللهُ علیهِ قضاءً اِلاّ كانََ خیراً لَهُ … .
«تحف العقول، ص 48»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: در شِگفتم برای مؤمن، قضای الهی بر او جاری نمی شود مگر اینكه برای او خیر است، چه (در ظاهر) خوشایند باشد و چه ناخوشایند. اگر مبتلا كرد، كفاره گناهانشان باشد و اگر بخشش كرد، گرامی اش داشته است.
8-«خیر مومن در قضا»
قال الامام الكاظم – علیه السّلام – : الْمُؤْمِنُ بِعَرَضِ كُلِّ خَیرٍ لو قُطِعَ أَنمَلَةً أَنمَلَةً كانَ خَیْراً لَهُ و لو وُلِّیَ شَرقَهَا و غربَهَا كانَ خَیراً لَه.
«بحار الانوار، ج 64، ص 242»
امام كاظم – علیه السّلام – فرمود: مؤمن همواره در معرض خیر است. اگر در اثر قضای الهی بند از بندش جدا شود، خیر است و اگر حكومت شرق و غرب عالم هم به او عطا شود، باز خیر است.
9-«خیر مومن»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : فی كُلِّ قضاءِ اللهِ عزّوجلَّ خِیَرَةٌ للمؤمنِ.
«امالی شیخ صدوق، ص 439»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: در تمام قضاهای خداوند، برای مؤمن خیر است.
10-«فرما نبرداری»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : و لا یَرُدُّ اَمْرَك مَنْ سَخِطَ قضاءَك.
«نهج البلاغه، خطبه 109»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: كسی كه از قضای تو ناخشنود باشد، امر تو را باز نمی گرداند (فرمان نمی برد).
11-«معذب ترین مردم»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : اشدُّ النّاسِ عذاباً یَومَ القیامةِ اَلْمُسْتَخطُ لِقضاءِ الله.
«غرر الحكم، ح 3235»
امیر المؤمنین – علیه السّلام – فرمود: معذّب ترین مردم در روز قیامت، كسی است كه از قضای خداوند ناخشنود باشد.
12-«ناخوشنودی از قضا»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : مَنْ اَصْبَحَ علی الدُّنیا حَزِیْناً، فقد اَصْبَحَ لِقَضاءِ اللهِ ساخِطاً.
«نهج البلاغه، حكمت 282»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: كسی كه صبح كند، در حالی كه بر دنیا اندوهناك است، به تحقیق، در حالی صبح كرده كه از قضای الهی ناخشنود است.
13-«رضایت از قضای اللهی»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : مَنْ لَم یَرْضَ بِقَضائی وَ لَم یؤمِن بِقَدَریِ، فَلْیَلْتَمِسْ اِلهاً غیری.
«عیون اخبار الرضا – علیه السلام -، ج 1، ص 141»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: كسی كه راضی به قضای من نبوده و ایمان به تقدیر من ندارد، برود از خدایی غیر از من درخواست (چیزی) نماید.
14-«امور هشت گانه قضا اللهی»
قال الامام الرضا – علیه السّلام – : ثمانیّةُ أشیاءِ لا تكونُ اِلاّ بِقَضاءِ الله وَ قَدَرهُ … .
«بحار الانوار، ج 5، ص 95»
امام رضا – علیه السّلام – فرمود: هشت چیز نمی باشد، مگر به قضا و قدر الهی: خواب و بیداری، توانایی و ناتوانی، تندرستی و بیماری و مرگ و زندگی.
15-«مقدرات تعیین شده»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : قَدَر اللهُ مقادِرَ قَبْلَ انْ یَخلُقَ اللهَ السّماواتِ وَ الاْرضِ.
«توحید صدوق، ص 368»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: خداوند مقدرات عالم را پیش از آنكه آسمان و زمین را خلق كند، تقدیر كرده است.
16-« رضایت از قضا وقدر»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – لرجلٍ: … ان كنت غیر قانعٍ بِقَضائِهِ وَ قَدرِهِ، فأطْلُبُ رَباً سواهُ.
«توحید صدوق، ص 372»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – به شخصی فرمود: اگر قانع به قضا و قدر او (خداوند) نمی باشی، پروردگاری غیر از او طلب كن.
17-«عالم ترین مردم»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : انَّ اَعْلَمَ الناسُ بِاللهِ، اَرضْاهُم بِقَضاءِ الله عزّوجلّ.
«وسائل الشیعه، ج 2، ص 899»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: عالم ترین مردم كسی است كه راضی به قضای الهی باشد.
18-«نشانه ایمان»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : لا یُؤمِنُ اَحَدُكُمْ حتّی یؤمِنُ بِالْقَدر.
«توحید صدوق، ص 280»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: هیچ یک از شما تا ایمان به مقدرات نداشته باشید، مؤمن نخواهید بود.
19-«لعنت خدا»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : لَعَنَ اللهُ المُكّذِبینَ بِقَدر الله.
«بحار الانوار، ج 5، ص 88»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: خداوند، تكذیب كنندگان قَدَر الهی را لعنت كند.
20-«مجوس امت»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : لِكلّ امةٍ مجوسٌ و مَجُوسُ هذا الاُمَّة الذّین یقولون: لا قَدَرَ.
«ثواب الاعمال، ص 206»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: برای هر امتی مجوسی است و مجوس این امت كسانی هستند كه می گویند: قَدَر نمی باشد.
21-«چهره مکذبین تقدیر»
قال الامام الباقر – علیه السّلام – : یَحْشُرُ المُكَذِّبُونَ بِقَدَرِ اللهِ منْ قُبورِهم قَدْ مَسَخُوا قِرَدَةً و خناذِیرٍ.
«ثواب الاعمال، ص 205»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: تكذیب كنندگان تقدیر الهی، روز حشر، همانند بوزینه و خنزیرها از قبرهایشان محشور می شوند.
22-«ستایش اللهی»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : اَحْمَدُ اللهِ ما قَضی مِنْ اَمرٍ وَ قدّر مِن فعلٍ.
«نهج البلاغه، خطبه 180»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: خدا را بر آنچه كه قضای اوست و هر كاری را كه مُقدّر فرموده، ستایش می كنم.
23-«امورات بدست خدا»
قال الامام الرضا – علیه السّلام – : لا یكون شیءٌ فی السماواتِ و لا فی الارضِ الاّ بِقدَرَ الله وَ مَشیّتِهِ.
«بحار الانوار، ج 5، ص 88»
امام رضا – علیه السّلام – فرمود: چیزی در آسمان و زمین، جز به تقدیر و خواست خداوند نمی باشد.
24-«تنها پناه مردم»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : و اِنْ صُبَّتْ عَلَیهمْ الْمَصائبُ لَجئُوا بك علماً … .
«نهج البلاغه، خطبه 227»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: اگر بر مردم مصیبتی وارد شود، بتو پناه می برند، زیرا می دانند كه زمام امور كارها به دست تو است و همه كارها از قضا و خواست تو نشأت می گیرد.
25-«نظم در تقدیر»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : قَدّر ما خَلَق فَاَحْكَمَ تَقْدِیرهُ … .
«نهج البلاغه، خطبه 91»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: آنچه را خداوند آفرید، با مقدرات دقیقی استوار كرده و با تدبیری لطیف نظمشان داده است.
26-«فرمانی استوار»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : وَ لا وَقَفَ بهِ عَجْزٌ عمّا خَلَقْ … .
«نهج البلاغه، خطبه 65»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: نه به خاطر آنچه خداوند آفرید، قدرتش پایان گرفت و نه در آنچه فرمان قضا و قدر داد، دچار تردید شد. بلكه فرمانش استوار و علمش محكم و كارش بی تزلزل است.
27-«دوحکم استوار»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : كُلُّ شَئٍ بِقَضائِهِ وَ قَدَرِه و اُمور تَجرِی ما بینَهُما.
«بحار الانوار، ج 5، ص 124»
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: همه چیز به حكم قضا و قدر الهی است و تمام كارها بین این دو جریان دارد.
28-«تقدیر حتمی است»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : تَذِلُّ الاُمُورِ للمقادیرِ، حتّی یكونُ الْحَتْفُ فی التّدبیر.
«نهج البلاغه، حكمت 16»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: كارها چنان در سیطره تقدیر است كه در برابر تقدیر، هیچگونه تدبیری كارساز نخواهد بود.
29-«امر خدا»
قال امیر المؤمنین – علیه السّلام – : اَمْرُهُ قَضاءٌ و حكمةٌ.
«نهج البلاغه، خطبه 160»
امیر مؤمنان – علیه السّلام – فرمود: امر خداوند، قضا و حكمت است.
30- «امر اللهی»
قال الامام الرضا – علیه السّلام – :لا یکون شیءٌ فی السماواتِ و لا فی الارضِ الاّ بِقدَرَ الله وَ مَشیّتِهِ.
امام رضا – علیه السّلام – فرمودند:چیزی در آسمان و زمین، جز به تقدیر و خواست خداوند نمی باشد.
«بحار الانوار، ج ۵، ص ۸۸»
31-«ایمان به تقدیر»
قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – :لا یُؤمِنُ اَحَدُکُمْ حتّی یؤمِنُ بِالْقَدر.
رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمودند:هیچ یک از شما تا ایمان به مقدرات نداشته باشید، مؤمن نخواهید بود.
«توحید صدوق، ص ۲۸۰»