اشاره:

محمد بن حسن (متولد ۲۵۵ق)، مشهور به امام مهدی، امام زمان و حجت بن الحسن، دوازدهمین و آخرین امام شیعیان امامی است که به باور آنان، او همان مهدی موعود است، که پس از یک دوران طولانی غیبت، ظهور خواهد کرد. بر اساس منابع شیعی، تولد امام زمان مخفی بود و جز چند تن از یاران خاص امام حسن عسکری(ع)، کسی او را ندید از این رو پس از شهادت امام حسن عسکری، برخی از شیعیان دچار تردید شدند و توقیعات امام زمان که عموماً خطاب به شیعیان نوشته می‌شد و توسط نائبان خاص به اطلاع مردم می‌رسید، موجب تثبیت دوباره تشیع شد. امام زمان پس از شهادت پدرش، در غیبت صغری به سر برد و در این مدت، به وسیله چهار نائب خاص، با شیعیان ارتباط داشت، اما با آغاز غیبت کبری در سال ۳۲۹ق، ارتباط شیعیان با امام زمان توسط نایبان خاص پایان یافت.

امام باقر علیه السلام فرمود: پس از آن که حضرت مهدى علیه السلام کارگزاران خود را به سرزمین‌هاى اطراف گسیل داشت، برخلاف رسول خدا صلى الله علیه و آله، جزیه نمی‌پذیرد. و این، تفسیر سخن خداوند است که می‌فرماید:« و قاتلو هم حتى لاتکون فتنه و یکون الدین کلّه لله» بقره: ۱۹۳؛ انفال ( با آنان نبرد کنید تا زمانى که « فتنه» وجود نداشته باشد و تمام دین براى خدا باشد.»

در تفسیر آیه‌ى « هو الذى الرسل رسوله بالهدى و دین الحق لیظهر على الدین کلّه و لوکره المشرکون» توبه، آیه‌ى ۳۳ ( او کسى است که رسولش را همراه با هدایت و آیین حق فرستاد تا آن را بر همه‌ى ادیان غالب گرداند، هر چند مشرکان را خوش نیاید»

ابن عباس می‌گوید: « پیروزى اسلام بر سایر ادیان تحقق نمی‌یابد تا این که همه‌ى یهودیان و مسیحیان و صاحبان ادیان دیگر اسلام را بپذیرند.»

پی نوشت:
  1. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵ ، حدیث ۹۱
  2. بحار الانوار ۵۲/۳۴۵حدیث ۹۱
  3. بحار الانوار ۵۱/۶۱