دختر آیت الله شهید بهشتی(ره) در مورد خاطرات اقامتشان در آلمان نقل می‌کند:

زندگی در یک آپارتمان آن هم در آلمان، خیلی یک نواخت و خسته‌کننده بود؛ به ویژه برای ما که فرزندان خردسالی بودیم و از ایران با آن همه آشنایانی که داشتیم، وارد محیط غربت شده بودیم.

پدرم برای جبران این مسئله، معمولا آخر هفته، ما را به اطراف شهر هامبورگ برای تفریح و استراحت می‌برد. جالب اینجا بود که حتما قبل از این مسافرت‌های کوتاه، از همه ما سوال می‌کردند: «بچه‌ها این هفته کجا برویم بهتر است؟» وقتی نظر ما را می‌گرفتند، حرکت می‌کردیم. با این روش، حتی برادر کوچک چند ساله‌ام هم، احساس می‌کرد که نظرش در خانه مهم است و به حساب می‌آید.

(منبع: غلامعلی رجایی؛ سیره شهید بهشتی(ره)؛ ص ۷۹)