بين روستاي عيسي آباد و ميدانك خلجستان، دركنار رود كوچكي سدي از سنگ و گچ چيده شده كه بناي موردنظر در دوره ي صفويه روي همين سد ساخته شده است. اين بنا از خارج هشت ضلعي و از داخل، چهار ضلعي است كه در هر ضلع، شاه نشيني (غرفه اي) ساخته شده است و از هر شاه نشين دريچه اي به خارج گشوده مي شود.
جدار داخلي بقعه سفيدكاري و نقاشي‌شده است. كاشي‌هاي خشتي منقش و هفت رنگ به كار رفته است و به نظر مي‌رسد از بقاياي كاشي‌هاي ازاره يا مرقد هستند. در جلوي بقعه، زير ايوان، دري دولنگه با كتيبه هاي منبت، تكه‌هاي قاب‌سازي و گره‌كشي نصب گرديده كه از آثار عصر صفويه است و در ميانه قاب ها، نام علي به خط ثلث برجسته خوانده مي‌‌شود.
بر فراز بقعه، گنبدي شلجمي از آثار عهد صفويه از آجر و تاركي آراسته به كاشي هاي رنگي دوالي و كلوكي است كه دور شكم آن ترنج‌هايي نزديك يكديگر به طور كمربندي و درميانه آن ها اسامي جلاله و معصومين با كاشي‌كار شده است.
