بدانكه آنچه از اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام در مورد زيارت عرفه رسيده،از زيادتى روايات،و بسيارى فضيلت و ثواب،بيشتر از آن است كه شمرده شود،و ما به خاطر تشويق زائران،به ذكر چند حديث اكتفا مى كنيم.
از بشير دّهان به سند معتبر روايت شده:خدمت امام صادق عليه السّلام عرض كردم:گاه هست كه حجّ از من فوت مى شود،و روز عرفه را نزد قبر امام عليه السّلام مى گذارانم،فرمود:اى بشير كار خوبى انجام مى دهى،هر مؤمنى كه در روز غير عيد با معرفت به حق آن حضرت به زيارت قبر حضرتش برود،ثواب بيست حجّ و بيست عمره پسنديده پذيرفته،و بيست جهاد همراه پيامبر مرسل يا امام عادل براى او نوشته مى شود و هركه آن حضرت را در روز عيد زيارت كند،حق تعالى براى او ثواب صد حجّ و صد عمره و صد جهاد همراه با پيامبر مرسل يا امام عادل را مى نويسد و هر كه آن حضرت را در روز عرفه با معرفت به حق حضرتش زيارت كند،براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره پسنديده پذيرفته،و هزار جهاد با پيامبر مرسل يا امام عادل بنويسد.به حضرت گفتم:ثواب موقف عرفات براى من كجا حاصل مى شود؟
آن حضرت به جانب من نظر كرد،مانند كسى كه خشمناك باشد و فرمود:اى بشير،هرگاه مؤمنى در روز عرفه،به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برود،و در رود فرات غسل كند،سپس به سوى قبر آن حضرت متوجّه شود،حق تعالى به هر گامى كه بر مى دارد،براى او ثواب حجّى كه با همه مناسك به طور كامل انجام داده باشد مى نويسد،و چنين گمان دارم كه فرمود«و عمره».و در احاديث بسيار به نهايت معتبر وارد شده:حق تعالى در روز عرفه،پيش از آنكه نظر به اهل موقف عرفات كند،ابتدا نظر رحمت به سوى زائران قبر حسين عليه السّلام مى افكند.در حديث معتبر از رفاعه روايت شده است كه حضرت امام صادق عليه السّلام به من فرمود:امسال حجّ كردى؟
گفتم:فدايت شوم،مالى نداشتم كه به حج روم،ولى عرفه را نزد قبر امام حسين عليه السّلام گذراندم،فرمود:اى رفاعه از آنچه اهل منى در آن بودند،هيچ كوتاهى نكردى،اگر نه اين بود،كه كراهت دارم مردم ترك حج كنند،هر آينه براى تو حديثى مى گفتم،كه هرگز زيارت قبر آن حضرت را ترك نكنى،پس ساعتى ساكت شد،بعد از آن فرمود:پدرم به من خبر داد،هر كه به سوى قبر امام حسين عليه السّلام بيرون رود،و با تكبّر حركت نكند،عارف به حق آن حضرت باشد،هزار فرشته از طرف راست و هزار فرشته از طرف چپ همراه او مى شوند و براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره كه با پيغمبر يا وصىّ پيغمبر بجا آورده باشد نوشته مى شود.امّا كيفيّت زيارت آن حضرت،چنان است كه علماى بزرگوار،و رؤساى مذهب و ملّت فرموده اند:چون خواستى حضرت را در اين روز زيارت كنى،اگر توانستى از فرات غسل كن وگرنه از هر آبى كه برايت ميسّر شد،و پاكيزه ترين جامه هاى خود را بپوش و زيارت آن حضرت را قصد كن،درحالى كه به آرامى و وقار و دقّت باشى،چون به در حائر رسيدى بگو:اللّه اكبر و بخوان:
اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرا وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ السَّلامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَى فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ السَّلامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ السَّلامُ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ السَّلامُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى السَّلامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ السَّلامُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ السَّلامُ عَلَى الْخَلَفِ الصَّالِحِ الْمُنْتَظَرِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ الْمُوَالِي لِوَلِيِّكَ الْمُعَادِي لِعَدُوِّكَ اسْتَجَارَ بِمَشْهَدِكَ وَ تَقَرَّبَ إِلَى اللَّهِ بِقَصْدِكَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانِي لِوَلايَتِكَ وَ خَصَّنِي بِزِيَارَتِكَ وَ سَهَّلَ لِي قَصْدَكَ.
خدا برزگتر است بزرگتر،خدا را سپاس بسيار،منزّه است خداى صبح و شام،سپاس خداى را كه ما را به اين راه هدايت نمود،و ما آنگونه نبوديم كه هدايت شويم،اگر خدا ما را راهنمايى نمى كرد،همانا رسولان پروردگار ما به حق آمدند.سلام بر رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش).سلام بر امير مؤمنان،سلام بر فاطمه زهرا سرور بانوان جهانيان،سلام بر حسن و حسين،سلام بر على بن الحسين،سلام بر محمّد بن على،سلام بر جعفر بن محمّد،سلام بر موسى بن جعفر،سلام بر على بن موسى،سلام بر محمّد بن على،سلام بر على بن محمّد،سلام بر حسن بن على،سلام بر يادگار شايسته،آن امام مورد انتظار،سلام بر تو اى ابا عبد اللّه،سلام بر تو اى فرزند رسول خدا،بنده و فرزند بنده ات و فرزند كنيزت هستم،دوستدار دوستت،و دشمن دشمنت مى باشم،به زيارتگاهت پناه آورده،و با آهنگ به سويت تقرّب جسته به خدا،سپاس خداى را كه مرا به ولايتت هدايت كرد و به زيارتت اختصاص داد،و برايم هموار ساخت آهنگ كردنت را پس داخل روضه شو،و برابر بايست و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ،
سلام بر تو اى وارث آدم برگزيده خدا،سلام بر تو اى وارث نوح پيامبر خدا،سلام بر تو اى وارث ابراهيم دوست خدا،سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا،سلام بر تو اى وارث عيسى روح خدا،سلام بر تو اى وارث محمّد حبيب خدا،سلام بر او اى وارث امير مؤمنان،سلام بر تو اى وارث فاطمه زهرا،سلام تو اى فرزند محمّد مصطفى،سلام بر تو اى فرزند على مرتضى،سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا،سلام بر تو اى فرزند خديجه كبرى،سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا،و اى تنهاى ستمديده،گواهى مى دهم كه تو بپا داشتى نماز را،و زكات دادى،و امر به معروف كردى،
وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ رُسُلَهُ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيمِ عَمَلِي [وَ مُنْقَلَبِي إِلَى رَبِّي ] فَصَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِكُمْ وَ عَلَى أَجْسَادِكُمْ وَ عَلَى شَاهِدِكُمْ وَ عَلَى غَائِبِكُمْ وَ ظَاهِرِكُمْ وَ بَاطِنِكُمْ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ وَ ابْنَ إِمَامِ الْمُتَّقِينَ وَ ابْنَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ إِلَى جَنَّاتِ النَّعِيمِ وَ كَيْفَ لا تَكُونُ كَذَلِكَ وَ أَنْتَ بَابُ الْهُدَى وَ إِمَامُ الْتُّقَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ خَامِسُ أَصْحَابِ [أَهْلِ ] الْكِسَاءِ غَذَتْكَ يَدُ الرَّحْمَةِ وَ رُضِعْتَ [رَضَعْتَ ] مِنْ ثَدْيِ الْإِيمَانِ وَ رُبِّيتَ فِي حِجْرِ الْإِسْلامِ فَالنَّفْسُ غَيْرُ رَاضِيَةٍ بِفِرَاقِكَ،
و نهى از منكر نمودى،و خدا را اطاعت كردى تا مرگ تو را دررسيد،خدا لعنت كند امّتى كه تو را كشتند،و لعنت،لعنت كند امّتى را كه به تو ستم كردند،و لعنت كند امّتى را كه اين واقعه را شيدند،و به آن خشنود شدند،اى مولاى من اى ابا عبد اللّه،گواه مى گيرم خدا و فرشتگان و پيامبران و رسولانش را كه مؤمن به شمايم،و به بازگشتتان يقين دارم،بر پايه قوانين دينم،و عواقب عملم،و بازگشتگاهم به جانب پروردگارم،پس درود خدا بر جانهايتان،و تن هايتان و حاضران،وغايبتان،و ظاهرتان،و باطنتان،سلام بر تو اى فرزند خاتم پيامبران،و فرزند آقاى پيشوايان،و فرزند پيشواى پرهيزكاران و فرزند پيشواى سپيدرويان به جانب بهشتهاى پر نعمت،و چگونه اين چنين نباشى؟،در صورتى كه تو درگاه هدايت و پيشواى تقوا،و دستاويز محكم خدا،و حجّت بر اهل دنيا،و پنجم اصحاب كسايى دست رحمت غذايت داد،و از سينه ايمان شير داده شدى،و در دامن اسلام پرورش يافتى،دل به فراقت راضى نيست،
وَ لا شَاكَّةٍ فِي حَيَاتِكَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آبَائِكَ وَ أَبْنَائِكَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَرِيعَ الْعَبْرَةِ السَّاكِبَةِ وَ قَرِينَ الْمُصِيبَةِ الرَّاتِبَةِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحَارِمَ [وَ انْتَهَكَتْ فِيكَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ ] فَقُتِلْتَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ مَقْهُورا وَ أَصْبَحَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِكَ مَوْتُورا وَ أَصْبَحَ كِتَابُ اللَّهِ بِفَقْدِكَ مَهْجُورا السَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى جَدِّكَ وَ أَبِيكَ وَ أُمِّكَ وَ أَخِيكَ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ بَنِيكَ وَ عَلَى الْمُسْتَشْهَدِينَ مَعَكَ وَ عَلَى الْمَلائِكَةِ الْحَافِّينَ بِقَبْرِكَ وَ الشَّاهِدِينَ لِزُوَّارِكَ الْمُؤَمِّنِينَ بِالْقَبُولِ عَلَى دُعَاءِ شِيعَتِكَ ،
و ترديدى در زنده بودنت نمى باشد،درود خدا بر تو و بر پدران و فرزندانت سلام بر تو اى به خاك افتاده اشك روان،و همدم مصيبت پى درپى،خدا لعنت كند امّتى را كه حلال شمردند حرمتهاى تو را«و درباره تو پرده حرمت اسلام را دريدند»كشته شدى(درود خدا بر تو)به قهر،رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش)به تو مظلوم گشت،و كتاب خدا به فقدانت مهجور شد سلام بر تو و جد و پدر و مادر و برادر و امامان از فرزندانت،و شهيد شدگان به همراهت،و بر فرشتگان دربرگيرنده قبرت،و حاضران از زائران،آمين گوى براى قبولى دعاى شيعيانت،
وَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ لِقِتَالِكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ قَصَدْتُ حَرَمَكَ وَ أَتَيْتُ مَشْهَدَكَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بِمَنِّهِ وَ جُودِهِ وَ كَرَمِهِ.
و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد،پدر و مادرم به فدايت اى فرزند رسول خدا،پدر و مادرم فدايت اى ابا عبد اللّه،عزايت بزرگ شد،و عظيم گشت مصيبتت،بر ما و همه اهل آسمانها و زمين،خدا لعنت كند امّتى را كه براى كشتنت اسبها را زين كرده،و درنه زدند و آماده شدند.اى مولايم اى ابا عبد اللّه،قصد حرمت كردم،و به زيارتگاهت آمدم،از خدا مى خواهم به مقامى كه براى تو نزد اوست،و جايگاهى كه پيش او دارى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستد و مرا در دنيا و آخرت با شما قرار دهى،به منّت و جود و كرمش. آنگاه ضريح را ببوس،و بالاى سر دو ركعت نماز،به هر سوره كه بعد از سوره«حمد»خواستى بجا آور، و چون فارغ شدى بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَ رَكَعْتُ وَ سَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ لِأَنَّ الصَّلاةَ وَ الرُّكُوعَ وَ السُّجُودَ لا تَكُونُ إِلا لَكَ لِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلامِ وَ ارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمْ التَّحِيَّةَ وَ السَّلامَ اللَّهُمَّ وَ هَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى مَوْلايَ وَ سَيِّدِي وَ إِمَامِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ ذَلِكَ مِنِّي وَ اجْزِنِي عَلَى ذَلِكَ أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي وَلِيِّكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدايا براى تو نماز خواندم و ركوع و سجود بجا آوردم يگانه اى و شريكى برايت نيست،به درستى كه نماز و ركوع و سجود جز براى تو نيست،زيرا تويى خدا معبودى جز تو نيست.خدايا درود فرست بر محمّد و خندان محمّد،برترين تحيّت و سلام را از جانب من به ايشان برسان و به سوى من برگردان از جانب آنان تحيّت و سلام،خدايا اين دو ركعت،هديه اى است از سوى من به مولايم و آقا و امامم حسين بن على(درود بر ايشان)،خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را از من بپذير،و بر آن نماز به من پاداش ده،به برترين آرزو و اميدم درباره تو و ولى ات،اى مهربان ترين مهربانان. سپس به جانب پاى مبارك حضرت امام حسين عليه السّلام رفته و على بن الحسين عليهما السّلام را كه قبرشان پايين پاى ابى عبد اللّه است زيارت كن و در زيارت حضرتش بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ ابْنَ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ ابْنَ الْمَظْلُومِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ [السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ ] السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِيِّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَ جَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.
سلام بر تو اى فرزند فرستاده خدا،سلام بر تو اى فرزند پيامبر خدا،سلام بر تو اى فرزند امير مؤمنان،سلام بر تو اى فرزند حسين شهيد،سلام بر تو اى شهيد فرزند شهيد،سلام بر تو اى ستمديده،فرزند ستمديده،خدا لعنت كند امّتى را كه تو را كشتند،و بر تو ستم ورزيدند،و اين واقعه را شنيدند و به آن خشنود شدند،سلام بر تو اى مولايم،سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا،اين مصيبت بزرگ شد بر ما و همه مؤمنان،و اين عزا عظيم گشت،خدا لعنت كند امّتى را كه تو را كشتند،به سوى خدا به جانب تو،از ايشان در دنيا و آخرت بيزارى مى جويم. بعد به جانب ساير شهدا رو كن و ايشان را به اين صورت زيارت كن
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ وَ أَحِبَّاءَهُ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَصْفِيَاءَ اللَّهِ وَ أَوِدَّاءَهُ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ دِينِ اللَّهِ وَ أَنْصَارَ نَبِيِّهِ وَ أَنْصَارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنْصَارَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ الْمَظْلُومِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي فِيهَا دُفِنْتُمْ وَ فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزا عَظِيما يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ فِي الْجِنَانِ مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقا وَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ .
سلام بر شما اى اولياى خدا و عاشقانش،سلام بر شما اى برگزيدگان خدا و دوستانش،سلام بر شما اى ياران دين خدا،و ياران پيامبر خدا،و ياران امير مؤمنان،و ياران فاطمه سرور بانوان جهانيان،سلام بر شما اى ياران ابى محمّد حسن ولّى خيرخواه،سلام بر شما اى ياران ابى عبد اللّه حسين شهيد مظلوم درود خدا بر همه آنان باد،پدر و مادرم فدايتان،پاك گشتيد،و همچنين زمينى كه در آن دفن هستيد سوگند به خدا كه به رستگارى رسيديد،رستگارى بزرگ،اى كاش من هم با شما بودم،و با شما در بهشت رستگار مى شدم با شهيدان و شايستگان و چه خوب رفقايى هستيد،و سلام و بركات خدا بر شما باد. آنگاه به جانب سر امام حسين عليه السّلام برگرد،و براى خود و اهل و عيال و برادران با ايمانت بسيار دعا كن.سيّد ابن طاووس و شهيد فرموده اند،سپس به مشهد جناب عباس رضى اللّه عنه برو،همينكه به آنجا رسيدى،نزد قبر آن حضرت بايست و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَوَّلِ الْقَوْمِ إِسْلاما وَ أَقْدَمِهِمْ إِيمَانا وَ أَقْوَمِهِمْ بِدِينِ اللَّهِ وَ أَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلامِ أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُوَاسِي فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحَارِمَ وَ انْتَهَكَتْ فِي قَتْلِكَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ فَنِعْمَ الْأَخُ الصَّابِرُ الْمُجَاهِدُ الْمُحَامِي النَّاصِرُ وَ الْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ الْمُجِيبُ إِلَى طَاعَةِ رَبِّهِ الرَّاغِبُ فِيمَا زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِيلِ وَ الثَّنَاءِ الْجَمِيلِ وَ أَلْحَقَكَ اللَّهُ بِدَرَجَةِ آبَائِكَ فِي دَارِ النَّعِيمِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ .
سلام بر تو اى ابا الفضل عباس فرزند امير مؤمنان،سلام بر تو اى فرزند سرور جانشينان،سلام بر تو اى فرزند نخستين مؤمن اين امّت،در قبول اسلام،و پيش ترين آنان در ايمان،و پابرجاترينشان در دين خدا،و مراقب ترينشان بر اسلام،گواهى مى دهم كه تو براى خدا و رسول خدا و برادرت خيرخواهى كردى،پس چه نيكو برادر همدردى بودى،خدا لعنت كند امّتى را كه تو را كشت و به تو ستم روا داشت،و حلال شمرد از تو حرمتها را،و در كشتنت پرده حرمت اسلام را دريد،پس چه نيكو برادر شكيبا،مجاهد،پشتيبان،ياور،مدافع از برادرش بود،پاسخ دهنده به طاعت پروردگارش،مشتاق به آنچه ديگران بى رغبت به آن بودند،از پاداش برجسته،و ستايش زيبا،و خدا تو را در خانه نعمت جاودان به مقام پدرانت برساند،كه خدا ستوده و بزرگوار است. پس خود را به قبر بيفكن،و بگو:
اللَّهُمَّ لَكَ تَعَرَّضْتُ وَ لِزِيَارَةِ أَوْلِيَائِكَ قَصَدْتُ رَغْبَةً فِي ثَوَابِكَ وَ رَجَاءً لِمَغْفِرَتِكَ وَ جَزِيلِ إِحْسَانِكَ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ رِزْقِي بِهِمْ دَارّا وَ عَيْشِي بِهِمْ قَارّا وَ زِيَارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً وَ ذَنْبِي بِهِمْ مَغْفُورا وَ اقْلِبْنِي بِهِمْ مُفْلِحا مُنْجِحا مُسْتَجَابا دُعَائِي بِأَفْضَلِ مَا يَنْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِهِ وَ الْقَاصِدِينَ إِلَيْهِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدايا من متعرّض تو و زيارت اوليايت شدم،قصد كردم آن را از روى اشتياق به ثوابت و اميد به آمرزشت،و بسيارى احسانت از تو درخواست مى كنم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و قرار د هى روزى ام را به حق ايشان سرشار،و خوشى ام را پابرجا و زيارتم را پذيرفته،و گناهم را آمرزيده،و به حق ايشان بازگردان مرا رستگار و موفق،در حال اجابت دعايم،به برترين صورتى كه يكى از زائران حضرتش،و آهنگ كنندگان به سويش،بازمى گردد،به مهربانى ات،اى مهربانترين مهربانان. پس ضريح را ببوس و نزد آن حضرت نماز زيارت بخوان و نيز آنچه خواسته باشى از دعا و قرآن و ذكر بجاى آر و چون خواستى آن حضرت را وداع كنى،آنچه را كه پيش از اين ذكر كرديم،در وداع آن حضرت بگو.
