دليجان
براي بيدار شدن به هنگام سحر در گذشته در پشت بامها با چوب روي پيت مي كوبيدند و يا با صداي خروس كه به اون «سحرخون» مي گفتند، و يا با صداي جارچي كه تمام كوبه ها را مي كوبيد و سپس با صداي بلندي قرآن مي خواند و اذان مي گفت بيدار مي شدند تا سحري بخورند. در گذشته زمان افطار را از روي رنگ آسمان تشخيص مي دادند. بنابر اين وقتي قرمزي آسمان هنگام غروب آفتاب به طرف جنوب (قبله) مي رفت، زمان افطار بود. شبهاي نيمه در سينقان و خاوه به شبهاي سيزده تا 15 رمضان، «شبهاي نيمه» گويند. در اين شبها در سينقان پسر بچّه هاي كوچك در گروههاي 10، 11 نفري در مركز روستا جمع شده بعد از افطار در كوچه ها به راه افتاده و با خواندن اشعار زير آجيل (نخودچي، كشمش، نقل، نبات و …) جمع مي كردند. به اعتقاد مردم اين كار شگون دارد. متن اين اشعار كه بر در هر خانه خوانده مي شود چنين است: والشّمس و الضّحي ها / هو هوي هوي والقمر اذا تلها / هو هوي هوي امشب شب نيمه است / كه ما ميهمانيم آقازاده رو بيدار كنيد / سحري خورده / هو هوي هوي ويا مي خواندند: دست و در آرد و كيسه كن / هوهوي هوي صد تومني رو خرده كن / هوهوي هوي قسمت بچّه هاي در خونه كن / تا بچّه ها راضي شوند / از در خونه ت راهي شوند احياء مساجد در شبهاي قدر (19، 21، 23 رمضان) مردم در مساجد احياء مي گيرند و سخنراني روحاني در مسجد طولانيتر است. در اين شبها در مساجد سينه زني و نوحه خواني و مدّاحي نيز برگزار مي شود و در پايان قرآن سر مي گيرند. مراسم شبهاي قدر تا نزديك سحر در مساجد ادامه دارد. آنگاه مردم به منزل رفته سحري خورده و براي نماز جماعت صبح به مسجد باز مي گردند. مراسم سينه زني در روستاي زر و بعضي ديگر از نقاط بررسي شده در 21 رمضان، مراسم سينه زني و زنجير زني مشابه روزهاي تاسوعا و عاشورا در خيابانها انجام مي گيرد. در روز بيست و يكم رمضان اهالي نراق هم نخلها را برداشته و مشابه عزاداري امام حسين (ع) در روز عاشورا به سينه زني، زنجيرزني و … مي پردازند.با اين تفاوت كه ديگر كفن نمي پوشند. در شب 21 ماه رمضان دامداران و گلّه داران شيرواره نمي كنند بلكه شير را به فقرا مي دهند. در گذشته در روز شهادت حضرت علي (ع) در خاوه آب آبادي را هرز مي دادند تا به رودخانه برود. رؤيت ماه در آخرين شب رمضان در گذشته مردم در غروب آفتاب به پشت بامها مي رفتند تا ماه را رؤيت كنند. پيرمردها معتقدند كه در هنگام ديدن ماه دعا مستجاب خواهد شد و هر كسي نماز اوّل ماههاي قمري را بخواند، در آن ماه مريض نخواهد شد و بلا بر او نازل نمي شود. در شب آخر رمضان (شب عيد فطر) براي تمام كساني كه در سال گذشته فوت شده اي دارند به عنوان بزرگداشت مجلسي در مسجد گرفته مي شود.
