دعای اول
در روایتی آمده است که شخصی به محضر امام صادق(علیه السلام) آمد و از وحشت (و ترس) شکایت کرد. امام(علیه السلام) فرمود: دعایی به تو می آموزم که اگر آن را بخوانی، نه در شب و نه در روز وحشت نخواهی کرد:
بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی اللهِ، اِنَّهُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ،
بنام خدا و به یاری خدا و توکّل کردم بر خدا که براستی هرکه توکّل کند بر خدا او برایش بس است
اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ، قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکُلِّ شَیْء قَدْراً، اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فی کَنَفِکَ
براستی خدا برساند فرمانش را و قرار داده خدا برای هر چیز اندازه ای خدایا قرار ده مرا در کنف خود
وَفی جِوارِکَ، وَاجْعَلْنی فی اَمانِکَ وَ فی مَنْعِکَ.(۱)
و در جوار خود و قرارم ده در امان و حفظ خودت.
- کافی، جلد ۲، صفحه ۵۶۸، حدیث ۱.
دعای دوم
برای رفع وحشت از تنهایی، «آیه الکرسی» را بخواند و پس از آن بگوید:
اَللّهُمَّ آنِسْ وَحْشَتی، وَ آمِنْ رَوْعَتی، وَ اَعِنّی عَلی وَحْدَتی.(۱)
خدایا آرامش ده وحشتم را و ایمنی بخش به ترسم و کمکم ده بر تنهاییم.
- کافی، جلد ۲، صفحه ۵۷۳، حدیث ۱۳.
دعای سوم
روایت شده است که رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) این دعا را برای حفظ فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) می خواند:
اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ، وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنی کُلِّها عآمَّهً، مِنْ شَرِّ
پناه دهم شما را به کلمات تامه خدا و نام های نیکویش به تمامی آنها عموماً از شرّ
السّامَّهِ وَالْهامَّهِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْن لامَّه، وَ مِنْ شَرِّ حاسِد اِذا حَسَدَ.
هر گزنده و خزنده و از شرّ هر چشم بد و از شرّ حسود وقتی حسودی کند.
در همان روایت آمده است که حضرت ابراهیم(علیه السلام) نیز همین دعا را برای حفظ فرزندانش، اسماعیل و اسحاق(علیهما السلام)می خواند.(۱)
- همان مدرک، صفحه ۵۶۹، حدیث ۳.
دعای چهارم
روایت شده است که رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) به امیرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: یا علی! هرگاه احساس خطر کردی بگو:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیـمِ.
به نام خداوند بخشنده مهربان، جنبش و نیرویی نیست جز به خدای والای بزرگ.
در این صورت، خداوند آن خطر و بلا را از تو دفع خواهد کرد.
- همان مدرک، صفحه ۵۷۳، حدیث ۱۴.
دعای پنجم
از امام محمّدباقر(علیه السلام) روایت شده است که چون امری پیش آید که از آن می ترسی، رو به سوی قبله کن و دو رکعت نماز بگذار و بگو:
یا اَبْصَرَ النّاظِرینَ، وَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ، وَ یا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَ یا
ای بیناترین بینایان و ای شنواترین شنوایان و ای تندترین حسابگران و ای
اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
مهربانترین مهربانان.
این کلمات را هفتاد مرتبه بگو و در هر مرتبه که آن را گفتی حاجت خود را نیز با آن ذکر کن.(۱)
- کافی، جلد ۲، صفحه ۵۵۶، حدیث ۱.
