اشاره:
احمَد بن عَبدُالحَلیم معروف به ابن تَیمیه حَرّانی (۶۶۱–۷۲۸ق) از علمای اهل سنت و اندیشمند تأثیرگذار سلفی بود. ابن تیمیه فتاوا و آراء شاذ و نادر بسیاری دارد و علمای مذاهب عامه و شیعه نقدها و ردیه‌های بسیاری بر آثار او نوشته‌اند. بسیاری از دیدگاههای جریانهای سلفی از جمله وهابیت در اندیشه‌های ابنتیمیه ریشه دارد.
نظرات عالمان دینی و نویسندگان، درباره ابن تیمیه بسیار متفاوت است؛ برخی او را ستوده و برخی تا حد کفر نکوهش کرده‌اند.
چرا وهابیت با صریح این آیات قرآن مخالفت نموده وبرای خداوند جهت خاصی قائلاند و آن را تنها در جهت فوق می دانند!
آنان می پندارند که خداوند در جهت فوق و بالا قرار دارد و آن را یک امر ضروری و فطری می دانند. ابن تیمیه که از ریشه های مهم و اساسی وهابیت است؛ چگونگی این فوقیّت را اینگونه بیان می کند: هوا فوق زمین است ابر فوق هوا است و آسمانها فوق ابرها و زمین است و عرش فوق آسمانها است و خداوند در فوق همه اینها قرار دارد[۱] .و می گوید این اعتقاد با عقل و فطرت سازگار می باشد.[۲] و در مقام تاکید این مطلب می گوید کسانی که قایل به رؤیت اند ولی برای خدا جهت فوقیّت را ثابت نمی دانند گفته ی آنها به حکم ضروری عقل معلوم الفساد است![۳]
پی نوشت:
[۱] . ابن تیمیه، ابو العباس، احمد بن عبدالحلیم الحرانی، منهاج السنه، ج ۱، ص۲۶۳، مصر، بولاق، اول، ،۳۲۱ ق.
[۲] . همان، ص ۲۱۹٫
[۳] . همان، ص ۲۱۷٫
