اشاره:
امام حسن عسکری (علیه‌السلام) از سوی حاکم عباسی در سامرا تحت نظر قرار داده شده بود و به اصطلاح امروز از مدینه منوره به سامرا که در عراق قرار دارد تبعید شده بودند. همه ائمه(علیهم‌السلام) اگر می خواستند به اراده خداوند از این مشکلات و خود شان را برهانند اما آنان موظف به زندگی عادی بوده اند. آنان گاهی به اعمال معجزه آمیز می پرداختند که در نوشته زیر به دو معجزه امام حسن عسکری(علیه‌السلام) اشاره شده است.
ابی هاشم گوید: بر امام حسن عسکری (علیه‌السلام) وارد شدم در حالی که مشغول نوشتن بود. وقت نماز فرا رسید. حضرت نوشته را کنار گذارد و برخاست تا مهیای نماز شود و من دیدم که قلم همچنان بر روی کاغذ حرکت می‌کرد و می‌نوشت تا به پایان صفحه رسید و من از مشاهده این امر به سجده افتادم.
وقتی امام (علیه‌السلام) نماز را به پایان برد قلم را بدست گرفت.[۱]
طی الارض از زندان
اسحاق بن دیان گوید: امام حسن عسکری (علیه‌السلام) بدنبال اصحاب و شیعیانش می‌فرستاد و می‌فرمود: به کدام مکان بروید و در فلان شب و فلان منزل باشید که مرا در آنجا خواهید یافت و این در حالی بود که نگهبانانش از او جدا نمی‌شدند و شب و روز محل حبس او را مورد مراقبت شدید قرار می‌دادند و نگهبانها هر پنج روز عوض می‌شدند و نفرات جدیدی با توصیه بر جدیت و مراقبت شدید بر امام (علیه‌السلام) مسئولیت نگهبانی از او بعهده می‌گرفتند.[۲]
پی نوشت:
[۱] . عیون المعجزات، بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۳۰۴.
[۲] . بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۳۰۴.
