اشاره:
احمَد بن عَبدُالحَلیم معروف به ابن تَیمیه حَرّانی (۶۶۱–۷۲۸ق) از علمای اهل سنت و اندیشمند تأثیرگذار سلفی بود. ابن تیمیه فتاوا و آراء شاذ و نادر بسیاری دارد و علمای مذاهب عامه و شیعه نقدها و ردیه‌های بسیاری بر آثار او نوشته‌اند. بسیاری از دیدگاههای جریانهای سلفی از جمله وهابیت در اندیشه‌های ابنتیمیه ریشه دارد. نظرات عالمان دینی و نویسندگان، درباره ابن تیمیه بسیار متفاوت است؛ برخی او را ستوده و برخی تا حد کفر نکوهش کرده‌اند.
چرا ابن تیمیه خود به وجود تناقض در قول به رؤیت خداوند اقرار نموده و آنرا با تناقضش پذیرفته است. او می گوید: اگر چه در این قول تناقض وجود دارد چون از یک طرف باید قایل شویم خدا دیده می شود و از طرف دیگر باید بگوییم خداوند دارای جهت نیست ولی این تناقض بهتر است از اینکه گفته شود خداوند اصلاً دیده نمی شود .چون رؤیت خداوند موافق با حکم عقل است.[۱]
پی نوشت:
[۱] . ابن تیمیه، منهاج السنه،ج ۲ ، ص ۷۶ .
