۱- سزاوار است انسان، فرزند خود را پیش از تکلیف و پس از آن، براى نماز از خواب بیدار کند مگر به جهت بیمارى یا عذر دیگرى، بیدار کردنش باعث آزار یا زیان او شود.(۱)
۲- تمرین دادن کودک ممیز به گرفتن روزه و سایر عبادات، مستحب است.(۲)
۳- براى تمرین کودک هفت ساله ـ دختر یا پسر ـ به روزه و سایر عبادات، مستحب است بر آنها سخت‌گیرى کنند.(۳)
حفظ شخصیت و احترام کودکان
۱- غیبت کودک ممیز، براى مکلفان جایز نیست.(۴)
۲- دشنام دادن به کودک، موجب تعزیر است.(۵)
۳- اگر کودک ممیزى بر کسى سلام کند، بنابر احتیاط، باید جواب سلامش را بدهد.(۶)
۴- جواب سلام، واجب کفایى است، پس اگر کسى به گروهى سلام کند و یکى از آنان جواب دهد، کافى است، و اگر آن یک نفر کودک ممیز باشد، جوابش کافى است(۷).
پی‌نوشت‌ها
۱- مجمع، ج ۱ ص ۵۲۷ م ۵۱
۲- عروه، ج ۲ ص ۲۱۷ م ۲
۳- عروه، ج ۲ ص ۲۱۷ م ۲
۴- استفتائات، ج ۲ ص ۶۲۰ م ۱۴
۵- جامع عباسى، ص ۴۲۸ س ۴
۶- مسائل و ردود، ص ۱۲۱ م ۳۴۰
۷- عروه، ج ۱ ص ۷۱۵ م ۳۰
منبع: محمد حسین فلاح زاده؛ پایگاه بلاغ
