أَنَّهُ مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلا أَنْ یَشْهَدَ عَرَفَهَ۱ از امام صادق(درود بر او)روایت شده است:هرکه در ماه رمضان مورد مغفرت قرار نگیرد،تا سال آینده قرار نمى گیرد،مگر آنکه براى آمرزیده شدن در عرفه حاضر شود. امام صادق (علیه السلام) فرمود: من صام ثلاثه ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین۲ هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مى کند. امام صادق (علیه السلام) فرمود: من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه۳ هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد – روح ایمان از او جدا مىشود
امام صادق (علیه السلام) فرمود: راس السنه لیله القدر یکتب فیها ما یکون من السنه الى السنه۴ آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مى شود. از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: کیف تکون لیله القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیله القدر۵ چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
پی نوشت:
۱٫بحار الانوار-ج۹۶- ص ۳۴۲ ۲٫وسائل الشیعه، ج۷، ص ۳۷۵، ح ۲۲ ۳٫وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۱۸۱، ح ۴ و ۵ _ من لا یحضره الفقیه ج ۲ ص ۷۳، ح ۹ ۴٫وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۸ ح ۸ ۵٫وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۶، ح ۲
