از سمت دروازه رى به مقدار يک فرسخ که خارج ميشوند بقعه و قبر متوسط از کاشى با صحن مختصرى است که معروف است مدفن شاهزاده طيب و شاهزاده طاهر از اولاد حضرت سيدالساجدين است و بنا بر احتمالى که بعضى احتمال داده ممکن است شاهزاده طاهر و مطهر از نسل امام حسن مجتبى (ع)باشند و نسب آن ها از اين قرار باشد، مطهر و طاهر ابنا احمد بن محمّد بن طاهر بن احمد بن محمّد بن جعفر بن عبدالرحمن الشجرى ابن قاسم بن حسن بن زيد بن امام حسن (ع) زيرا که در کتب معتبره از اولاد سيدالساجدين دو برادرى که به اين دو اسم موسوم و به اين حدود آمده باشند ديده نشده و العلم عندالله آب انبارى هم آن جا براى زايرين و عابرين ساختهاند و همه ساله ايام تابستان جمعيت کثيرى به زيارت آن جا ميروند از موقوفاتش قطعه زمينى است جنب امامزاده که قريب هشت خروار است.
و به قدر يک ميدان بالاتر از بقعه شاه طيب و طاهر نزديک قلعه نجم آباد بقعه محقر مختصرى است که گويند مدفن شاهزاده عبدالرحمن و شاهزاده عبدالله وخديجه خاتون و مريم خاتون و زينب خاتون و رقيه خاتون و فاطمه خاتون از نسل امام موسى بن جعفر (ع) ميباشند.
اين آرامگاه در کنار راه قم به سراجه واقع شده است و سبک بناي آرامگاه آن؛ شبيه بناهاي قرن هشتم ه. ق است. گنبد اين مزار؛ برج هرمي شانزده ترکي به قطر 8 و ارتفاع 9 متر با گردني به ارتفاع 2 متر است که با کاشي تزيين شده است. نماي داخلي بنا نخست چهارگوشه با درگاه ها يي در چهارسو است که در بالا به هشت ضلعي و سپس در قاعده گنبد به 16 ضلعي تبديل شده است. مرقد در وسط بنا قرار دارد و باکاشي معرق لاجوردي آراسته شده که بي هيچ ترديدي از آثار قرن دهم حجري است.
گرداگرد اين کاشي ها؛ صلوات کبير به خط ثلث طلايي در درون ترنج هايي نوشته شده است. کاشي کاري خشتي بدنه ، نو و فاقد ارزش تاريخي است. ايوان مقرنس شرقي بقعه؛ کتيبه اي کمربندي از کاشي خشتي از دوره قاجار (1281ه.ق ) را در بر دارد.