با اشاره به كتاب دائرة المعارف شجره آل رسول(ص) جلد سوم، نوشته سيد‌علی موسوی‌نژاد، به معرفی اين امامزاده پرداخت و گفت: اين مكان مقدس در فاصله 200 متری ضلع جنوبی روستای ناصر (وحدت‌آباد) خير‌آباد عليا شهرستان گچساران بر روی تپه‌ای طبيعی در دامنه كوه سرخ واقع شده است. در 100 متری مجاور اين زيارتگاه جاده اصلی بهبهان به دهدشت كه جديداً شاهراه اين بلاد به اصفهان به‌شمار می‌رود با عبور از وسط روستا به پل دوك و دامنه كوه خائيز به دهدشت منتهی می‌شود.
بنای اين زيارتگاه دارای دو باب اطاق متصل به هم، يكی به‌عنوان گنبدخانه با ابعاد 5*4 متر كه بر فراز آن گنبدی گچی به حالت چند ضلعی با گردنی پهن كلاه‌خودی كه از حمايت چهار فيل‌پوش مضاعف برخوردار است، بنا شده است. در زير گنبد، مرقد امامزاده قرار دارد كه به‌قولی مدفن سيدخليل و سيدابراهيم موسی، دو تن از سادات عالی‌مقام علوی است.
برخی معتقدند كه اينجا مدفن پدر و پسر يعنی ابراهيم فرزند موسی و بنا به نوشته المجدی و تحفة الأزهار مدفن موسی بن‌علی بن‌محمد بن‌موسی حزول بن‌موسی‌الاصم بن‌زيدالنار بن‌حضرت موسی بن‌جعفر(ع) است.
با استناد به اقوال معمران محلی و اعتقادات منطقه‌ای ابراهيم فرزند موسی است. منظور از ابراهيم همان «ابراهيم موسی» است كه بقعه آن مورد نظر است، ليكن در منابعی نام محل دفن آن ذكر نشده است. به عبارتی مردم اين منطقه معتقدند كه امامزاده قاسم(ع) كه به علمدار شهرت دارد، برادر ابراهيم يا فرزند موسی است. بقعه آن روبروی همين امامزاده (ابراهيم موسی) است كه در ظلع شمال غربی روستای ناصر (وحدت‌آباد)، آن طرف رودخانه خير‌آباد در فاصله دو كيلومتری در روستای چم‌نخلی كه فعلاً خالی از سكنه است، مدفون است.
در وضعيت فعلی بنای بفعه امامزاده سيدابراهيم موسی(ع) با توجه به سبك اجرا و نوع گنبد می‌تواند در رديف بقاع دوره قاجاريه باشد، اما شبستان متصل به آن كه درب ورودی خارج از بقعه دارد، به احتمال از بناهای عصر پهلوی اول است كه به بنای اصلی الحاق شده است. اين بنا از نظر ايستائی سالم بوده و چندان مشكلی ندارد.
منبع: اوقاف و امور خیریه استان کهگیلویه و بویر احمد
