امامزاده اباذر در روستايى به همين نام در فاصله بيست كيلومترى شمال شرقى شهرستان قزوين قرار دارد . بنابر اعتقاد اهالى منطقه ، ايشان از فرزندان امام جعفر صادق (ع) هستند. براى رسيدن به اين مقبره بايد از پله هاى سنگى كه در كنار جاده واقع شده است ، گذشت و به عمق دره رفت تا به صُفـّه(1) مقبره رسيد .
بناى امامزاده بقعه اى كوچك به ابعاد داخلى 25/4 متر است با بناهاى الحاقى شامل ايوان ورودى ، مسجد و … مى باشد ، بقعه از سنگ هاى كوهى ساخته شده و با گنبددوپوش آجرى پوشش شده است .ازاره( 2) بقعه از كاشى پوشيده شده است و براساس طرح و پخت آن مى توان اين كاشى ها را از آثار دوره قاجار دانست . علاوه بر ضريح ، در كنج بقعه ، سنگ قبرى به ارتقاع تقريبى چهل سانتيمتر به صورت سكو قرار دارد و داراى كتيبه كنده كارى شده ايلخانى است .
ورودى بقعه در سمت شرق است و در طرفين آن سنگ هاى منقش به كتيبه بسيار نفيسى قرار دارد . در دو طرف ورودى دوشباك(3) سنگى با گره بندى قرار گرفته اند كه يكى از آن ها داراى كتيبه است . كتيبه ديگرى به تاريخ 693 ه . ق و به عرض شصت سانتيمتر در خارج بقعه قرار دارد. اگر چه آثار ذكر شده به قرن هفتم ه – ق تعلق دارد ، اما شكل و اسلوب ساخت گنبد و بقعه شبيه بناهاى صفويه است و مى توان نتيجه گرفت كه بناى اوليه دوره ايلخانى كه احتمالاً بسيار زيبا و با شكوه بوده ، به علت ويرانى و تخريب در دوره صفويه بازسازى شده و كتيبه هاى آن روى بناى جديد نصب شده است . كاشيكارى گنبد و داخل بقعه نيز در زمان قاجاريه انجام گرفته است .
