اشاره:
وهابیت، فرقه‌ای است که در عربستان در اواخر سده دوازدهم و اوائل قرن سیزدهم قمری، در منطقه نجد توسط محمد بن عبدالوهاب تأسیس شد. پیروان این فرقه را وهابی می‌گویند. وهابیان در فروع دین، تابع احمد بن حنبل هستند و بیشتر آنان در شبه جزیره عربستان سکونت دارند. پیشوایان فکری این فرقه، ابنتیمیه، ابن قیم و محمد بن عبدالوهاب هستند.
چرا وهابیت در آموزه توحید که اساس همه باورهای مکتب نجات بخش اسلام است، به ظواهر برخی روایات تمسک نموده و برای خداوند تبارک و تعالی صورت، دست، پا، کتف، کمر و انگشتان و.. ساخته اند، ابن تیمیه در کتاب الفتاوی به صراحت می نویسد: «آنچه در قران و سنت ثابت شده و اجماع و اتفاق پیشینیان بر آن است حق می باشد، حال اگر از این امر لازم آید که خداوند متصف به جسم بودن شود، اشکالی ندارد، زیرا لازمه حق نیز حق است.»[۱]
ابوزهره در کتاب «تاریخ المذاهب الاسلامیه » می نویسد: « وهابیّت تمام اوصاف خدای سبحان یا امور مربوط به وی را که در قرآن کریم یا سنت آمده است، مانند محبت، غضب، دشمنی، خشنودی، فرود آمدن نزد مردم در تکه های از ابر را اثبات می کند و استقرار یافتن او بر عرش و داشتن دست و صورت را ثابت می داند , بدون اینکه این آیات را تاویل برد یا بر خلاف ظاهر آن تفسیر کند.»[۲]
ابن الوردی می گوید: «ابن تیمیه به خاطر قول به تجسیم زندانی شد»[۳] و ابن حجر مکی هیثمی شافعی می گوید: «ابن تیمیه نسبت به ساحت مقدس خداوند جسارت کرده و در حق او ادعای جهت و جسمانیت کرده است»[۴]
پی نوشت:
[۱] . الفتاوی، ج ۵، ص ۱۹۲٫
[۲] . تاریخ المذاهب الاسلامیه، ج ۱، ص۲۳۵٫
[۳] . تتمه المختصر، ج ۲، ص۳۶۳٫
[۴] . سعید ایوب، معالم الفتن، ج ۲، ص۴۱۴ ، مجمع احیاء الثقافه الاسلامیه، اول، ۱۳۱۶٫
