استان مرکزي
متداول‌ترين سنت که در شهرها و روستاهاي استان مرکزي با گذشت زمان هنوز دستخوش تغيير نشده، تهيه نان مخصوص «فتير» است. هنوز هم بسياري از کدبانوهاي شهري و روستايي در تنورها يا فرهاي خانگي، اقدام به طبخ اين نان شيريني سنتي براي سفره افطار مي‌کنند. گوش فيل، شيريني مرسوم مردم استان در ماه رمضان است که از هفته قبل از حلول ماه در قنادي‌ها ديده مي‌شود. بسياري از مردم استان «آش رشته» غذاي اصلي هر روزه سفره افطارشان است و کل جوش و شله زرد نيز دسر نيروبخش در کنارش به شمار مي‌آيد. هنگام سحر هنوز هم مردم شهر و روستاهاي خنداب، هنگام سحر با صداي چوبي که نوجوان قنوت گوي مسجد بر تشت مي‌کوبد و صداي مناجات پيرترين اذان گو که فرازهايي از دعاي خواجه عبدا…انصاري را با بانگ بلند در کوي و برزن مي‌خواند با نداي «برخيزيد سحر از راه رسيد» از خواب برمي خيزند. پيرمرد در جلو و نوجوان در پشت سر از کوچه‌هاي شهر يا روستا يک به يک مي‌گذرند و تا روشن شدن چراغ خانه بر سر در هر خانه مي‌ايستند. اما در شهر و روستاهاي خمين نيز برخي مراسم بدون تغيير مانده است و جوانان از ٣ روز مانده به اين ماه مبارک در بلندترين ارتفاع شهر يا روستاي خود در انتظار حلول ماه، شب زنده داري مي‌کنند و پس از رويت ماه با نداي‌الله اکبر، خبر از حلول ماه مبارک رمضان مي‌دهند و پس از آنکه رويت ماه از سوي معتمدان و روحانيان تاييد شد، فصل عبادت آغاز مي‌شود. آنگاه مراسم سحرخواني بر پشت‌بام‌ها با کوبيدن بر پشت تشتي وارونه و مناجات شروع مي‌شود. بر تشت کوبيدن براساس رسم، بسياري از روستاهاي شهرستان خمين هر شب نوجواني بر بام محله خود بر تشت مي‌کوبد و هر چه زمان به پايان سحر و طلوع خورشيد نزديک مي‌شود زمان کوبش چوب بر تشت نزديک‌تر مي‌شود تا روزه‌داران بدانند بايد از خوردن امساک کنند و براي ايستادن به نماز آماده شوند و همان نوجوان سپس بر بام خانه اذان مي‌دهد.
