اشاره:
عالم ربانى حضرت آیت اللّه حاج سید ابراهیم احمدى موسوى زنجانى از علماى نجف اشرف به شمار بود.وى در سال ۱۳۴۳ق (۱۳۰۳ش) در روستاى صائین قلعه ابهر به دنیا آمد . پس از اتمام دوران کودکى و نوجوانى به تحصیل علوم دینى روى آورد. در ۱۸ سالگى (۱۳۶۰ق) به قم مهاجرت کرد . ادبیات و معالم و شرح لمعه را نزد آیات: شیخ فرج واعظى هیدجى و حاج شیخ موسى زنجانى فرا گرفت.
ایشان در ماه صفر ۱۳۶۵ق به نجف اشرف کوچید و سطوح عالیه و فلسفه و کلام را نزد حضرات آیات: شیخ مجتبى لنکرانى (رسائل و کفایه)، سید ابوالقاسم لاهیجى (مکاسب)، سید محمدباقر محلاتى (جلد دوم کفایه)، سید عبدالعلى سبزوارى (شرح منظومه و اسفار) در مدت ده سال بیاموخت. پس از اتمام سطوح، به درس خارج حضرات آیات عظام: میرزا باقر زنجانى، سید عبدالهادى شیرازى، آقاى حکیم، سید حسین حمامى تبریزى، شیخ حسین حلّى، سید عبدالاعلى سبزوارى و به ویژه آیت اللّه العظمى خویى(ره) (به مدت ۱۶ سال) حاضر شد و بهره هاى فراوان در علوم فقه و اصول و رجال و تفسیر از ایشان برد.
تدریس وى، هم زمان با تحصیل، به تدریس سطوح عالیه (رسائل و مکاسب و کفایه) و شرح لمعه و شرح تجرید همت گماشت و مورد عنایت مخصوص آیت اللّه شیخ عبدالکریم زنجانى واقع شد و پس از وفات معظم له، سال هاى بسیار در رواق حرم امیرالمؤمنین(ع) اقامه جماعت نمود.
اجازه اجتهاد
معظم له، داراى اجازات متعدد روایى، اجتهادى و حسبیه از آیات عظام: شیخ آقا بزرگ تهرانى، شیخ محمد حسین کاشف الغطاء، شیخ عبدالکریم زنجانى، سید محمد بغدادى، سید محمود شاهرودى، شیخ کاظم شیرازى، میرزا آقا اصطه باناتى، شیخ عبدالحسین رشتى و اساتیدش بود و سفرهاى متعدد براى تبلیغ دین به کویت و اردن و سوریه و لبنان و عراق و ترکیه نمود و در سال ۱۳۳۴ش توانست، در روستاى صائین قلعه ابهر درمانگاه خیریه بنیاد نهد.
تالیفات وى
سراسر عمر شریفش را به تحصیل، تدریس، تألیف و تبلیغ دین گذراند و موفق شد تا شاگردان و کتاب هاى بسیار از خویش به یادگار گذارد. برخى از آنها عبارتند از:
الف. کتاب هاى چاپى:
۱. تاریخ زنجان (علما و دانشمندان).
۲. تذکره جامع الانساب (تاریخ امامزادگان).
۳. عقائد الامامیه الاثنى عشریه.
۴. اثباه الحجه و علائم الظهور.
۵.کشکول.
۶.تعلیقه بر شرح تجرید.
۷. وسیله الدارین فى انصار الحسین(علیه السلام).
۸. بدایه الفلسفه الاسلامیه.
۹. فقه الشیعه الامامیه.
۱۰. فضائل اهل البیت(علیهم السلام).
ب. کتاب هاى غیرچاپى:
۱۱. تقریرات درس اصول آیت اللّه خویى (دوره کامل).
۱۲. تقریرات درس فقه آیت اللّه خویى (طهارت، مکاسب محرمه، اجتهاد و تقلید).
۱۳. تقریرات درس فقه میرزا باقر زنجانى (عدالت).
۱۴. جغرافیاى شهرهاى ایران.
۱۵. اساطین الشیعه (با ۳۰۰ عکس).
۱۶. فوائد الرضویه.
۱۷. آثار المعاصى.
۱۸. شرح منظومه سبزوارى.
۱۹. ذکرى (در مواعظ و اخلاق).
۲۰. خلاصه المعارف الالهیه.
۲۱. رد بر کمونیسم.
۲۲. شرح حال آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانى و شاگردان او.
۲۳. شرح حال آیت اللّه خویى و شاگردانش.
۲۴. شرح حال آیت اللّه شیخ عبدالکریم زنجانى و شاگردان وى.
۲۵. مناسک حج (همراه با تاریخ مکه و مدینه).
۲۶. رساله عملیه.
۲۷. حاشیه بر مکاسب.
۲۸. حاشیه بر فرائد الاصول.
۲۹. حاشیه بر کفایهالاصول.
وفات
سرانجام آن عالم بزرگوار، در ۷۵ سالگى، در یکشنبه ۲۳ آبان ۱۳۷۸ (پنجم شعبان المعظم، ۱۴۲۰ق) زندگى را بدرود گفت و پس از تشییع ، در روستاى (ورسه) از دهات تاکستان در جوار پدرش به خاک سپرده شد.
