سید محمود مجتهد سیستانی(ره)

وى در حدود ۱۳۵۴ قمرى در مشهد متولد شده و در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن دروس فارسى به تحصیل علوم پرداخته و ادبیات را از آقاى ادیب نیشابورى معاصر فراگرفته و سطوح را از مدرسین بزرگ مانند مرحوم حاج میرزا احمد مدرس یزدى و دیگران آموخته آنگاه به درس خارج آیت‏اللَّه العظمى میلانى و آیات دیگر شرکت و استفاده کامل نموده و خود به تدریس پرداخته و هم به اقامه جماعت و تبلیغ دین و ترویج احکام اشتغال دارد.
برادر ارجمندشان آیت ‏اللَّه حاج سیدعلى مجتهدى سیستانى از مدرسین و فضلاء بنام نجف اشرف ‏اند.

سید محمود فرزند عالم زاهد حجهالاسلام والمسلمین حاج سید محمدباقر فرزند علامه متقى آیت‏ اللَّه العظمى آقاى حاج سید على مجتهد سیستانى طاب اللَّه ثراه از فضلاء معاصر مشهد مقدسند.

خاندان
والد ماجدش مرحوم حجهالاسلام حاج سید محمدباقر سیستانى نیز از علماء ابرار و ائمه جماعت اخیار مسجد جامعه گوهرشاد بوده و جد گرامیش مرحوم آیت‏اللَّه العظمى حاج سید على مجتهد سیستانى از شاگردان مبرز و متعصب و غیور میرزا بزرگ شیرازى و از مراجع تقلید زمان خود و مخالف سرسخت مشروطه و مشروطه‏ خواهان بوده که شرح احوالش در کتاب علماء خراسان و کرام البرره و سایر تراجم مى‏ باشد.

تحصیلات
مترجم محترم در سال ۱۳۵۱ هجرى قمرى در مشهد مقدس در بیت علم و تقوا متولد و پرورش یافته و پس از رشد و خواندن مقدمات و ادبیات در خدمت مرحوم ادیب نیشابورى و سطوح را خدمت مرحوم حاج سید احمد مدرس یزدى و مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى استفاده نموده است.
و بعد به درس خارج مرحوم آیت‏ اللَّه العظمى حاج سید محمدهادى میلانى قدس‏ اللَّه سره حاضر و استفاده نموده و مدتى هم در قم از محضر برخى از آیات عظام بهره‏مند شده و سفرى هم به اعتاب عالیات نموده و مدتى اقامه و از دروس خارج آقایان آنجا مستفیض گشته و پس از آن به زادگاهش مشهد مقدس مراجعت نموده و به خدمات دینى و روحى از اقامت جماعت و تبلیغ احکام و ترویج دین و نشر معارف و فضائل اهل‏البیت علیهم‏السلام در حسینیه منزلش و نیز مسجد و جلساتش اشتغال دارند.
سید محمود بن العالم الجلیل حاج سید محمدباقر بن العلامه الحجه آیت‏اللَّه العظمى حاج سید على مجتهد سیستانى معروف به (مجتهدى) اى افاضل علماء و ائمه جماعت معاصر مشهد مقدسند.

فعالیتها

این عالم فرزانه در زمینه اذکار و ادعیه دریای مواجی بود که هر که با او می نشست به وسعت آن پی می برد اما آنچه که او پیوسته بر آن تاکید می کرد و حقیقت همه کمالات را در آن می دانست تمسک به صاحب مقام ولایت کبری حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام و ائمه معصومین علیهم السلام بود و بر ازدیاد معرفت و محبت و ولایت چهارده معصوم و تبری از دشمنان آنها توصیه می نمود، ذکر فضائل و مناقب امیرالمومنین (ع) ورد زبانش بود تا زمانی که چراغ عمر دنیویش به خاموشی گرائید و جان به جان آفرین سپرد و چه زیبا که در ماه مبارک رمضان به لقای بروردگار و موالیانش شتافت.

روز یکشنبه ۱۶ رمضان ۱۴۱۴ ق برابر با هشتم اسفند ۱۳۷۲ ش در سن شصت سالگی در مشهد مقدس، در جوار بارگاه منور امام رضا (ع) در صحن آزادی، جنب کفشداری شماره‌ی نه به خاک سپرده شد رحمت خدای بزرگ بر او باد.