اشاره: ابوطالب کلیم کاشانى (متوفاى ۱۰۳۱ ه.  . ق) از بزرگ ترین غزل سرایان زبان فارسى در عصر صفویه مى باشد که در رواج سبک شعرىِ اصفهانى (هندى) سهم به سزایى داشته است. وى همانند بسیارى از شعراى مطرح دوره صفوى به خاطر بى اعتنایى دربار و دولتمردان به اهل ادب و هنر، رهسپار دیار هند مى گردد و پس از دو سال اقامت د…

اشاره: مولانا ملک محمّد قمى (متوفاى ۱۰۲۴ ه.  . ق) متخلّص به (ملک) از شعراى پرآوازه نیمه اول سده یازدهم هجرى که به کاروان شعر فارسى در هند پیوسته است. در شرح حال ملک قمى نگاشته اند که وى در آستانه میان سالى از زادگاه خود (قم) به کاشان رفت و پس از مدتى از آنجا رهسپار شهر قزوین شد و مدت چهار سال در آنجا اقامت گزید سپس…

اشاره: نورالدین محمّد شریف (نجیب) کاشانى (متوفاى ۱۱۲۳ه.  . ق) ملقب به «فصاحت خان» از شعراى نام آشنا و تواناى سده یازدهم و نیمه اول سده دوازدهم هجرى است. نجیب تا حدود بیست سالگى در زادگاه خود کاشان به سر برده و سپس به همراه افراد خانواده خود به پایتخت آن روز ایران، شهر اصفهان کوچ مى کند و در پیشه بزازى …

اشاره: مولانا شیخ حسن کاشى (زنده تا ۷۰۸ ه.  . ق) زادگاهش آمل نشو و نماى او در مازندران که به خاطر کاشى بودن جدّ و پدر به کاشانى مشهور است. از چهره هاى شاخص روحانیت شیعى در سده هفتم و هشتم هجرى است، وى را مى توان از زنجیره منقبت خوانان آل الله(علیهم السلام) دانست که در زمانه او مقوله منقبت سرایى از تشخ…

اشاره: شیخ فریدالدین عطار نیشابورى (متوفاى ۶۲۷ه.  . ق) با کنیه ابو حامد و تخلّص (عطار) و (فرید) از شاعران بنام و عرفاى پرآوازه سده ششم و نیمه اول سده هفتم هجرى است. وى حدود سال ۵۳۰ ه.  . ق در روستاى کدکن از توابع نیشابور به دنیا آمد و چون پدرش به شغل داروفروشى اشتغال داشت، او نیز همین پیشه را در پیش گ…